Allison V-3420

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Allison V-3420
Ilustracja
Dane podstawowe
Typ

widlasty

Producent

Allison Engine Company

Pierwsze testy

1937

Zastosowanie

P-75 Eagle

Dane techniczne
Długość

2540 mm

Szerokość

1422 mm

Wysokość

864 mm

Masa

1180 kg

Osiągi
Moc

2100 KM (1565 kW) przy 2600 obr./min na 7625 m

Spręż

6,65:1

Allison V-3420 – eksperymentalny silnik widlasty zaprojektowany w 1937 i użyty w szeregu samolotów amerykańskich. Silnik powstał na zamówienie dowództwa USAAC na rzędowy silnik o dużej mocy, chłodzony cieczą. V-3420 powstał na bazie dwóch silników Allison V-1710 połączonych wspólną skrzynią korbową. Układy korbowe były oddzielne (dwa wały korbowe). Większość części V-3420 była identyczna z częściami silnika V-1710 wersja E i F.

Mechanicznie obie połówki silnika połączone były na zewnątrz oddzielną przekładnią.

V-3420 miał znakomity jak na ówczesne czasy stosunek masy własnej do generowanej mocy, ok. 1.6 kW/kg, silnik miał stanowić jednostkę napędową wielu zaawansowanych konstrukcji lotniczych takich jak Douglas XB-19, XB-39 Superfortress, XP-58 Chain Lightning czy P-75A Eagle, ale jako, że żaden z tych samolotów nie wszedł do produkcji seryjnej łącznie wyprodukowano jedynie około 150 silników tego typu.