Ambrosino d’oro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ambrosino d’oro – miejska złota moneta Mediolanu, o masie 3,5 grama, równa złotemu florenowi, bita w latach I Republiki (1250–1310)[1]. Na awersie umieszczono świętych Protazego i Gerwazego, na rewersie natomiast świętego Ambrożego – patrona Mediolanu[1]. Istniały również monety o nominale ½ ambrosino d’oro[1].

W czasie II Republiki (1447–1450), bito ambrosino d’oro przedstawiające jedynie świętego Ambrożego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, 1994, s. 16.