Amy Finkelstein

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amy Finkelstein
Amy Nadya Finkelstein
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1973
Nowy Jork

Zawód, zajęcie

ekonomista

Narodowość

amerykańska

Tytuł naukowy

profesor

Alma Mater

Massachusetts Institute of Technology, Uniwersytet Oksfordzki, Uniwersytet Harvarda

Uczelnia

Massachusetts Institute of Technology

Odznaczenia
John Bates Clark Medal, Elaine Bennett Research Prize, MacArthur Fellowship, ASHEcon Medal, Presidential Early Career Award, Sloan Research Fellowship
Strona internetowa

Amy Nadya Finkelstein (ur. 2 listopada 1973) – profesor ekonomii pracująca na MIT, pracowniczka naukowa i dyrektorka programów badawczych NBER oraz Poverty Action Lab. Laureatka licznych nagród, takich jak John Bates Clark Medal z 2012[1] i stypendium MacArthur Fellowship z 2018[2]. Zajmuje się empirycznymi badaniami i ewaluacjami w obszarze finansów publicznych i ekonomii zdrowia[3][4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Jej rodzice są uniwersyteckimi biologami i – według jej relacji – odkąd pamięta, także chciała podjąć karierę akademicką[5]. Ukończyła studia z administracji publicznej na Uniwersytecie Harvarda ze stypendium Trumana (AB cum laude, 1995), ekonomii na Uniwersytecie Oksfordzkim ze stypendium Marshalla (MP 1997) i na MIT (Ph.D. 2001), broniąc doktorat pod kierunkiem Jamesa M. Poterby i Jonathana Grubera[6]. Jak opisuje, w trakcie nauki odkryła, że najbardziej lubi pracę i dane empiryczne. Nabrała pełnego przekonania do ekonomii w czasie stażu studenckiego w prezydenckiej Radzie Doradców Ekonomicznych, gdzie doświadczyła pracy nad praktycznymi i znaczącymi problemami publicznymi[5].

Praca[edytuj | edytuj kod]

Przez cztery lata pracowała na Harvardzie, od 2005 należy do kadry MIT[6]. Jest członkinią Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk i Fellow Econometric Society[3].

Jej głównym obszarem badań są finanse publiczne i ekonomia zdrowia, w szczególności rynki ubezpieczeń. Analizuje zawodności rynku i państwa i wykonuje ewaluacje publicznych interwencji[3][5]. Jest jedną z głównych badaczek randomizowanego eksperymentu Oregon Medicaid Health Experiment[4][7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dan Berrett, MIT Economist of Health Care Wins John Bates Clark Medal [online], The Chronicle of Higher Education Blogs: The Ticker, 27 kwietnia 2012 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
  2. Julian Wyllie, Meet the Academics Who Nabbed This Year’s MacArthur ‘Genius’ Grants, „The Chronicle of Higher Education”, 4 października 2018, ISSN 0009-5982 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
  3. a b c Nine SHASS faculty members awarded named professorships [online], MIT News [dostęp 2019-03-17].
  4. a b Amy Finkelstein [online], The Abdul Latif Jameel Poverty Action Lab [dostęp 2019-03-17].
  5. a b c Kathryn Shaw, Interview with Amy Finkelstein, „Newsletter of the Committee on the Status of Women in the Economics Profession”, American Economic Association, 2009 [dostęp 2019-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-29].
  6. a b Amy Finkelstein [online], MIT Economics [dostęp 2019-03-17].
  7. Gina Kolata, Study Finds Benefits in Health Insurance for the Poor, „The New York Times”, 7 lipca 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
  8. Oregon Health Study [online], National Bureau of Economic Research [dostęp 2019-03-17].