Andrés Rouga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrés Rouga
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Enrique Andrés Rouga Rossi

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1982
Caracas

Wzrost

181 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

UD Las Zocas

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2000–2006 Caracas FC 130 (3)
2006 Junior Barranquilla 16 (0)
2006–2007 Caracas FC 11 (1)
2007–2009 Alki Larnaka 56 (7)
2009–2010 AEL Limassol 10 (1)
2010–2013 Deportivo Táchira 69 (5)
2013–2015 Mineros de Guayana 35 (0)
2015 Metropolitanos Caracas 9 (1)
2016 Estudiantes de Mérida 12 (0)
2016–2017 AO Ajia Napa 16 (1)
2017 ASIL Lysis 10 (0)
2018– UD Las Zocas
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2012  Wenezuela 22 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Enrique Andrés Rouga Rossi (ur. 2 marca 1982 w Caracas) – wenezuelski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Zawodnik klubu UD Las Zocas.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rouga zawodową karierę rozpoczynał w 2000 roku w zespole Caracas FC. W 2001, 2003 oraz 2004 roku zdobył z nim mistrzostwo Wenezueli. W 2006 roku odszedł do kolumbijskiego Junior Barranquilla. Spędził tam sezon 2006, a potem wrócił do Caracas FC. W 2007 roku zdobył z nim kolejne mistrzostwo Wenezueli.

W 2007 roku Rouga trafił do cypryjskiego Alki Larnaka. Przez 2 lata rozegrał tam 56 spotkań i zdobył 7 bramek. W 2009 roku odszedł do AEL-u Limassol. Jego barwy reprezentował z kolei przez rok. W tym czasie zagrał tam 10 meczach i strzelił 1 gola. W 2010 roku wrócił do Wenezueli, gdzie został graczem klubu Deportivo Táchira. Następnie grał w Mineros de Guayana, Metropolitanos Caracas, Estudiantes de Mérida, AO Ajia Napa i ASIL Lysis.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Wenezueli Rouga zadebiutował w 2002 roku. W 2004 roku został powołany do kadry na Copa América. Na tamtym turnieju, który Wenezuela zakończyła na fazie grupowej, nie wystąpił ani razu.

W 2007 roku ponownie wziął udział w Copa América. Zagrał na nim w meczach z Peru (2:0) i Urugwajem (0:0). Z tamtego turnieju Wenezuela odpadła w ćwierćfinale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]