Andrzej Starczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Starczewski
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1956[1]

profesor nauk medycznych
Specjalność: położnictwo i ginekologia[2]
Doktorat

1989[2]

Habilitacja

20 lutego 2001[2]

Profesura

23 lutego 2011[2]

Andrzej Starczewski (ur. 1956) – polski ginekolog, dr hab. nauk medycznych, profesor nadzwyczajny, kierownik Kliniki Ginekologii, Endokrynologii i Onkologii Ginekologicznej, oraz dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1989 obronił pracę doktorską Reakcja błony śluzowej jajowodów królic po umieszczeniu w ich świetle włókna polietylenowego stosowanego w zespoleniach jajowodów, 20 lutego 2001 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Wpływ etradiolu i 17-hydroksyprogesteronu na procesy regeneracji ujścia brzusznego jajowodu po jego operacyjnym udrożnieniu[2]. 23 lutego 2011 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[2].

Objął funkcję profesora nadzwyczajnego i kierownika w Klinice Ginekologii, Endokrynologii i Onkologii Ginekologicznej, a także dziekana na Wydziale Nauk o Zdrowiu Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NUKAT | Prosto do informacji - katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych [online], 193.0.118.54 [dostęp 2020-03-05] (ang.).
  2. a b c d e f g h Prof. dr hab. Andrzej Starczewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-03-03].