Anno milleno quadringe vige quoque seno

Anno milleno quadringe vige quoque sen (pol. Roku tysiąc czterechsetnego i dwudziestego szóstego) – wiersz po łacinie autorstwa Marcina ze Słupcy, upamiętniający zmarłego w 1426 biskupa Andrzeja Łaskarza.

Utwór jest znany także jako Wiersz na śmierć Andrzeja Łaskarza z Gosławic. Data powstania utworu nie jest znana. Wiersz znajdował się w zniszczonym w czasie II wojny światowej kodeksie Jana ze Słupcy, krewnego Marcina. Tekst został opublikowany w 1892 przez Aleksandra Brücknera w zbiorze Średniowieczna poezja łacińska w Polsce.

Wiersz składa się z 55 wersów pisanych heksametrem. Rozpoczyna się pochwałą nieżyjącego biskupa (pokora, pobożność, hojność w fundowaniu kościołów, talent kaznodziejski). Następnie opisywana jest powszechna rozpacz po jego śmierci (lud opłakuje zmarłego, stara się dotknąć ciała leżącego na marach). Końcowa część zawiera pocieszenie i prośbę do Boga, aby wysłał anioła po duszę biskupa. Na końcu wiersza zawarte są informacje o autorze (Słupczanin, syn Olbrachta). W wierszu znalazły się zapożyczenia z poezji Persjusza, Owidiusza, Wergiliusza, a także autorów polskich, jak Adam Świnka i Grzegorz z Sanoka.

Bibliografia

• Teresa Michałowska: Średniowiecze. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 693, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 83-01-11452-5.
• Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 866. ISBN 978-83-01-16675-5.