Antoni Eisenbaum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Eisenbaum
Ilustracja
Data urodzenia

1791

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1852
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarz, dziennikarz, tłumacz

Antoni Eisenbaum (ur. 1791, zm. 17 lipca 1852 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, tłumacz i działacz asymilatorski pochodzenia żydowskiego, dyrektor Szkoły Rabinów w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w Liceum Warszawskim. W wieku 25 lat założył w Warszawie czasopismo w języku polskim i jidyszDostrzegacz Nadwiślański” („Der Beobachter an der Weischel”). Przyczynił się do otwarcia w Warszawie Szkoły Rabinów, której był potem wieloletnim dyrektorem.

Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 1, rząd 2)[1]. W 1855 roku na jego nagrobku wyryto pierwszy napis w języku polskim na tym cmentarzu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]