Antoni Kaliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Kaliński
Kalina
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1912
Sarbiewo

Data i miejsce śmierci

7 maja 2003
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
AK Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Armii Krajowej Warszawski Krzyż Powstańczy
Grób Antoniego Kalińskiego na cmentarzu Bródnowskim

Antoni Kaliński (ur. 18 kwietnia 1912 w Sarbiewie, zm. 7 maja 2003 w Warszawie) – podchorąży Wojska Polskiego, podporucznik Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Adama Kalińskiego i Heleny z domu Jaroszewskiej. W stopniu podchorążego walczył podczas kampanii wrześniowej. Działał w konspiracji, początkowo w Związku Walki Zbrojnej, następnie w Armii Krajowej, w Zgrupowaniu Żmija w plutonie 225 dowodzonym przez Jerzego Wróbla „Stefana”. Działał w komitecie blokowym przy ulicy Piusa X 40, który podlegał Państwowemu Korpusowi Bezpieczeństwa m.st. Warszawy Delegatury Rządu na Kraj[1]. Uczestnik powstania warszawskiego, w stopniu podporucznika walczył w Śródmieściu Południowym, był dowódcą plutonu 3 kompanii Zgrupowania Gurt.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 8C, rząd II, grób 23).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]