Atanas Atanasow (ur. 1959)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Atanas Atanasow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1959
Batin

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Multimedia w Wikimedia Commons

Atanas Petrow Atanasow, bułg. Атанас Петров Атанасов (ur. 17 maja 1959 w Batinie koło Ruse[1]) – bułgarski prawnik i polityk, generał, parlamentarzysta, przewodniczący Demokratów na rzecz Silnej Bułgarii (DSB).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawnik[1], ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy[2]. Pracował jako sędzia w Ruse (1987–1988) i prokurator w Razgradzie (1988–1992). Następnie do 1995 kierował delegaturą ministerstwa spraw wewnętrznych, po czym praktykował jako adwokat[2].

Uzyskał stopień generalski. W rządzie Iwana Kostowa stanął na czele NSS, jednej z bułgarskich służb specjalnych. W 1999 przedstawił premierowi listę ponad 220 nazwisk osób, które miały być zamieszane w sprawy korupcyjne. W konsekwencji doszło do zdymisjonowania m.in. dziesięciu członków rządu[1]. Działał później w organizacjach społecznych, współpracował przy tym z byłym premierem. Dołączył do założonej przez Iwana Kostowa partii Demokraci na rzecz Silnej Bułgarii[1], przewodniczył jej strukturom w Sofii. Z ramienia DSB od 2005 do 2009 zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym 40. kadencji, a w 2011 został radnym miejskim Sofii. W latach 2014–2017 ponownie wchodził w skład bułgarskiego parlamentu (43. kadencji), wybrano go z listy koalicyjnego Bloku Reformatorskiego[2].

W 2017, po wyborczej porażce DSB, został nowym przewodniczącym tego ugrupowania[1]. Stał się również jednym z liderów koalicji Demokratyczna Bułgaria. W kwietniu 2021, lipcu 2021, listopadzie 2021, październiku 2022 oraz kwietniu 2023 z jej rekomendacji uzyskiwał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego 45., 46., 47., 48. i 49. kadencji[3][4][5][6][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Ген. Атанас Атанасов. novini.bg. [dostęp 2017-06-15]. (bułg.).
  2. ↑ a b c Ген. Атанас Атанасов е новият председател на ДСБ. nova.bg, 10 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-15]. (bułg.).
  3. ↑ Кои кандидати, от кои партии и от кои райони влизат в Народното събрание. svobodnaevropa.bg, 9 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-09]. (bułg.).
  4. ↑ Вижте новите депутати в 46-ия парламент. 24chasa.bg, 15 lipca 2021. [dostęp 2021-07-15]. (bułg.).
  5. ↑ Zdrawka Andonowa: Нови депутати за трети път: кои са и какво работят преди 47-ия парламент (пълен списък). dnevnik.bg, 17 listopada 2021. [dostęp 2021-11-17]. (bułg.).
  6. ↑ Ralica Ficzewa: От новобранци до опитни парламентаристи: кои са новите депутати в 48-ия парламент. dnevnik.bg, 5 października 2022. [dostęp 2022-10-05]. (bułg.).
  7. ↑ Ralica Ficzewa, Złatina Zechirowa: Нещо ново, нещо старо: кои са новите депутати в 49-ия парламент. dnevnik.bg, 4 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-04]. (bułg.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Atanas_Atanasow_(ur._1959)&oldid=71917412”