Błąd indeksu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Błąd indeksu – błąd wynikający z błędnego położenia miejsca zera na limbusie koła pionowego.

Wszystkie teodolity i tachimetry mogą być obarczone błędem indeksu. Błąd ten jest możliwy do wyeliminowania poprzez pomiar w dwóch położeniach lunety lub – co pozwala zaoszczędzić czas – redukując kierunki o wartość błędu wyznaczonego na podstawie kąta zenitalnego pomierzonego wcześniej w dwóch położeniach lunety.

Wyznaczenie błędu[edytuj | edytuj kod]

Jeżeli pomiar nie spełnia równania:

to znaczy, że instrument jest obarczony błędem indeksu i, którego wartość można wyznaczyć z wzoru:

gdzie:

– odczyt na kole lewym,
– odczyt na kole prawym.

Ustawianie lunety pod zadanym kątem[edytuj | edytuj kod]

Aby ustawić lunetę pod zadanym kątem, wolnym od błędu indeksu, należy skorzystać z wzoru:

Ustawianie lunety w poziomie[edytuj | edytuj kod]

Aby ustawić lunetę w poziomie należy znać błąd indeksu i zastosować równanie: