Błona strzemiączkowa

Błona strzemiączkowa (łac. membrana stapedis) – w anatomii człowieka połączenie więzozrostowe strzemiączka, zaliczane do więzadeł kosteczek słuchowych. Stanowi ją cienka blaszka tkanki łącznej, rozpięta między grzebieniem podstawy strzemiączka a bruzdą obydwu odnóg jego łuku, zasłaniając w ten sposób całą przestrzeń między odnogami a podstawą^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 417–419, ISBN 978-83-200-3258-1 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Bochenek5-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 417–419, ISBN 978-83-200-3258-1 .

[1]