Barania Igła
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
16 sierpnia 1943 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′05,0″N 20°11′45,8″E/49,201389 20,196056
| |
Barania Igła (słow. Barania ihla[1]) – turnia w słowackiej części Tatr Wysokich, w masywie Baranich Rogów. Jest położona u dołu południowo-zachodniego żebra Wyżniego Baraniego Zwornika, od którego oddziela ją Barani Przechód, położony tuż pod jej wierzchołkiem. Turnia jest zbudowana z ciemnych skał i ma kształt czworościennego graniastosłupa o stosunkowo regularnych ścianach[2].
Barania Igła jest wyłączona z ruchu turystycznego. Jej zachodnie stoki opadają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich, wschodnie natomiast do Baraniego Żlebu. Najdogodniejsza droga dla taterników jest trudna i prowadzi na turnię od strony Baraniego Przechodu[2].
Pierwszego wejścia na wierzchołek dokonali Anna Pivková i Róbert Horníček 16 sierpnia 1943 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-29].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 31.