Batalion ON „Lwów II”
(Przekierowano z Batalion ON "Lwów II")
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1937 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Józef Smagowicz |
| Ostatni |
mjr Kazimierz Andrzejewski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
II Lwowski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Lwów II”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Jednostka sformowana została w 1937, w składzie Lwowskiej Brygady ON, na podstawie etatu batalionu ON typ I[1]. Dowództwo batalionu i 2 kompania stacjonowało w Gródku Jagiellońskim[2]. 1 kompanię rozlokowano na terenie powiatu lwowskiego (Szczerzec, Dawidów, Nawaria), a 3 kompanię w Bóbrce (dwa plutony w Chodorowie)[2].
Jednostką administracyjną i mobilizującą dla II Lwowskiego batalionu ON był 40 pułk piechoty we Lwowie[3].
Działania batalionu we wrześniu 1939[edytuj | edytuj kod]
W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył w składzie Grupy „Stryj”. 11 września batalion przybył z Bóbrki w okolice Stryja[4]. 16 września dowódca grupy, gen. bryg. Stefan Jacek Dembiński włączył batalion w skład pułku „Szeląg”[5].
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
- dowódca batalionu – mjr piech. Józef Walenty Smagowicz[b].
- dowódca 1 kompanii ON „Lwów” – kpt adm. (piech.) Teodor Orest Antonowicz[c]
- dowódca 2 kompanii ON „Gródek” – kpt. adm. (piech.) Stanisław Jankowski[d]
- dowódca 3 kompanii ON „Bóbrka” – kpt. kontr. piech. Edmund Wiktor Wolszlegier[e]
- Obsada personalna we wrześniu 1939[12]
- dowódca batalionu – mjr Kazimierz Andrzejewski[13]
- dowódca 1 kompanii ON – kpt. Stawski ? kpt. piech. st. sp. Tadeusz Stawski[f]
- dowódca 2 kompanii ON „Gródek Jagielloński” – kpt. adm. (piech.) Stanisław Jankowski
- dowódca 3 kompanii ON „Bóbrka” – kpt. kontr. piech. Edmund Wiktor Wolszlegier
- por. piech. rez. Piotr Dwornik[19][20]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[7].
- ↑ Józef Walenty Smagowicz (ur. 14 lutego 1897 we Lwowie, zm. 1940 Charków) na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Obowiązki dowódcy batalionu łączył z funkcją komendanta 26 Obwodu Przysposobienia Wojskowego. Był odznaczony KN, KWx3 i SKZ[8].
- ↑ Kpt adm. (piech.) Teodor Orest Antonowicz obowiązki dowódcy kompanii łączył z funkcją komendanta powiatowego PW Lwów[9].
- ↑ Kpt. adm. (piech.) Stanisław Jankowski (ur. 16 listopada 1898) obowiązki dowódcy kompanii łączył z funkcją komendanta powiatowego PW Jaworów[10].
- ↑ Kpt. kontr. piech. Edmund Wiktor Wolszlegier (ur. 9 października 1900) obowiązki dowódcy kompanii łączył z funkcją komendanta powiatowego PW Bóbrka[11].
- ↑ Kpt. piech. st. sp. Tadeusz Stawski (ur. 15 stycznia 1892) w czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich[14][15]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI”[16]. Był odznaczony Krzyżem Walecznych[17] i prawdopodobnie Krzyżem Niepodległości[18].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 35, 61.
- ↑ a b Pindel 1979 ↓, s. 35.
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 128.
- ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 168, 170.
- ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 410.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 665, 674.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 32.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 302.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 310.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 950.
- ↑ Batalion ON „Lwów II”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. [dostęp 2024-02-25].
- ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 168, 170, 388, 410.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-25].
- ↑ Stawski Tadeusz Paweł. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-02-25].
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 330, 970.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 141.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
- ↑ Piotr Dwornik. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.2433 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-25].
- ↑ Dwornik Piotr. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-02-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r.. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989. ISBN 83-03-02830-8.
- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.