Becca di Luseney
Na mapach: 
45°52′15″N 7°29′25″E/45,870833 7,490278
45°52′15″N 7°29′25″E/45,870833 7,490278
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
3504 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
2 sierpnia 1866 |
Położenie na mapie Alp  | |
| 45°52′15″N 7°29′25″E/45,870833 7,490278
| |
Becca di Luseney – szczyt w Alpach Pennińskich, w masywie Luseney–Cian. Leży w północnych Włoszech w regionie Dolina Aosty. Szczyt można zdobyć ze schroniska Bivacco Luca Reboulaz (2574 m).
Pierwszego wejścia dokonali A. Adams Reilly, Jean Antoine Carrel i Henry Charlet 2 sierpnia 1866 roku.