Beef Wellington

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beef Wellington po przepołowieniu

Beef Wellington – potrawa kuchni brytyjskiej w postaci polędwicy wołowej, otoczonej warstwą pasztetu (np. foie gras) lub farszu grzybowego (często obiema), zapiekanej w cieście francuskim[1][2]. Mięso często doprawiane jest maderą[2][3].

W obiegowej opinii potrawa nazwana została na cześć księcia Wellington, generała, zwycięzcy bitwy pod Waterloo (1815)[2][3]. W rzeczywistości jednak pochodzenie nazwy nie jest jasne. Nie pojawia się ona bowiem w XIX-wiecznych książkach kucharskich. Najwcześniejsze jej użycie Oxford English Dictionary odnotowuje w przewodniku po nowojorskich restauracjach z 1939 roku[2]. Wśród alternatywnych teorii funkcjonuje również taka, że potrawa zawdzięcza ją wyglądowi, mającemu przypominać kalosze (ang. wellingtons[a])[2][3].

Podobna potrawa, bœuf en croûte występuje w kuchni francuskiej[2][3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Notabene ich nazwa też pochodzi od księcia Wellingtona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Beef Wellington. Oxford Dictionaries. [dostęp 2015-11-14]. (ang.).
  2. a b c d e f Leah Hyslop: Potted histories: Beef Wellington. The Telegraph, 2013-08-21. [dostęp 2015-11-14]. (ang.).
  3. a b c d Felicity Cloake: How to cook perfect beef wellington. The Guardian, 2011-12-08. [dostęp 2015-11-14]. (ang.).