Bernard Zauderer
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Travnik |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Maria Lejla Straussburger |
Bernard Zauderer (ur. 21 sierpnia 1851 w Nowym Sączu, zm. 29 stycznia 1928[1] w Travniku[2]) – polski lekarz pochodzenia żydowskiego, badacz folkloru bośniackiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Bernard Zauderer urodził się w Nowym Sączu w 1851 jako syn lekarza Jacoba Zauderera. Uczęszczał do gimazjum w Krakowie[1]. W 1876 ukończył medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, był uczniem m.in. okulisty prof. Lucjana Rydera i patologa Edwarda Korczyńskiego[3]. Przyjaźnił się i współpracował z Leopoldem Glückiem[1].
Po studiach odbył dwuletnią praktykę w Starym Sączu. Jako lekarz wojskowy został skierowany w 1878 do Bośni, w której pozostał także w następnych latach. W 1882 został przeniesiony do Travnika, gdzie objął stanowisko okręgowego lekarza (okręg travnicki byół największy terytorialnie) i inspektora sanitarnego. Został szanowanym lekarzem i dobrym organizatorem. Kładł bardzo duży nacisk na realizację obowiązkowych szczepień. Z jego inicjatywy powstał w tym mieście pierwszy szpital. Za swoje zasługi został 22 lutego 1920 uhonorowany tytułem honorowego obywatela Travnika. W 1926 odznaczony Orderem Czerwonego Krzyża za opiekę nad żołnierzami rannymi w czasie I wojny światowej. Z okazji 50-lecia ukończenia studiów wyróżniony złotym dyplomem Uniwersytetu Jagiellońskiego[1][3].
Oprócz medycyny zajmował się także folklorem Bośni, kulturą i tradycjami jej mieszkańców[3]. Popierał ideę syjonistyczną, na rzecz której zapisał połowę swojego majątku (tzw. złoty szekiel)[1].
Zmarł w 1928[3], przeżywszy swoją żonę o trzy miesiące. Pochowany na cmentarzu żydowskim w Travniku[1].
Żonaty z Marią (Manją) Lejlą Straussburger[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f dr Bernard Zauderer – Travnik [online], jews.ba [dostęp 2022-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] (bośn.).
- ↑ Bernard Zauderer (1851–1928) – Bośnia i Hercegowina [online], Polska Światu, 25 października 2022 [dostęp 2023-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-23].
- ↑ a b c d e Sylwetki największych Polaków w Bośni. Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP. [dostęp 2013-12-13].