Beskidzkie Morskie Oko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beskidzkie Morskie Oko
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Hydrologia
Rodzaj jeziora

osuwiskowe

Położenie na mapie Beskidu Niskiego
Mapa konturowa Beskidu Niskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Beskidzkie Morskie Oko”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Beskidzkie Morskie Oko”
Ziemia49°38′17,1″N 21°03′41,3″E/49,638083 21,061472

Beskidzkie Morskie Oko (zwane też Morskim Okiem) – to jedno z największych jezior osuwiskowych w polskich Karpatach fliszowych.

Zlokalizowane jest w Szymbarku, na zboczu Maślanej Góry, na pograniczu Beskidu Niskiego i Pogórza Karpackiego. Powstało ono w niszy osuwiskowej największego osuwiska na terenie polskich Karpat – tzw. osuwiska Szklarki. Osuwisko to utworzyło się w 1784 roku, a odnowione zostało w roku 1913. Wtedy też powstało jeziorko o wymiarach ok. 50 × 20 metrów. Ostatnie większe obsunięcia materiału skalnego miały miejsce w roku 1974. Widoczna jest tutaj ogromna nisza osuwiska i wielki jęzor, który jest porośnięty drzewami, lecz nie całkiem stabilny. Jeziorko znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie rezerwatu przyrody Jelenia Góra.

W lecie jeziorko wysycha częściowo lub całkowicie i jego odnalezienie było do niedawna trudne. Aby ułatwić to turystom, wyznaczono ścieżkę spacerową znakowaną znakami niebieskimi.

Trasa ścieżki spacerowej[edytuj | edytuj kod]

Szymbark-ŁęgiMaślana Góra (753 m n.p.m.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6.
  • Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9.
  • Wójcik Adam: Osuwiska ziemi w Beskidzie Niskim i w Bieszczadach, w: „Wierchy” R. 27 (1958), wyd. Kraków 1959, s. 189–194.