Beth Moses

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natalie Beth Moses
Beth Moses
Narodowość

Amerykanka

Status

aktywna

Funkcja

trenerka astronautów komercyjnych

Łączny czas misji kosmicznych

5 min

Misje

VSS Unity VF-01

Beth Moses jest Główną Instruktorką Astronautów oraz kierowniczką Programu Wnętrz w Virgin Galactic SpaceShipTwo i jest astronautką komercyjną. Jest pierwszą kobietą, która wykonała loty kosmiczne na komercyjnie uruchomionym pojeździe: VSS Unity VF-01 lot w dniu 22 lutego 2019[1].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Natalie Beth Stubbings dorastała w Northbrook w stanie Illinois i uczęszczała do Glenbrook North High School[2][3]. W 1992 roku uzyskała tytuł licencjata i dwa lata później (1994) magistra w dziedzinie inżynierii lotniczej i astronautycznej w Purdue University School of Aeronautics and Astronautics[4]. Wiedzę i doświadczenie zdobywała także jako starszy inżynier w Biurze Projektu EVA prowadzonego przez NASA/JSC[5]. Jako studentka przeprowadziła badania materiałów podczas lotu parabolicznego.

Pracowała dla NASA jako kierownik montażu dla Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, gdzie prowadziła globalny program testów człowieka-w-pętli. Program ten zaprojektował, opracował i zweryfikował mechanizmy spaceru kosmicznego stosowane w trakcie montażu i utrzymania stacji[4]. Później Moses dołączyła do Virgin Galactic, gdzie pełni funkcję Głównego Instruktora Astronautów i Kierowniczki Programu Wnętrz[6][7].

22 lutego 2019, odbywając lot kosmiczny, stała się pierwszą osobą na misji suborbitalnej, o której wiadomo, że wypięła się z pasów bezpieczeństwa i unosiła we wnętrzu kabiny. Beth Moses wykonała ten lot w ramach swojej pracy mającej na celu ocenę przyszłego doświadczenia pasażerów komercyjnych lotów kosmicznych. W ramach Misji VF-01 osiągnęła wysokość 89,9 km nad powierzchnią Ziemi. Była to wysokość wystarczająco wysoka, aby osiągnąć status komercyjnego astronauty, przekraczając wysokość 50 mi (80,47 km).

Uznanie[edytuj | edytuj kod]

Beth Moses została nagrodzona nagrodą Micro Gravity przyznawaną przez National Science Foundation. Pozwoliło to jej na dalsze badania nad lotem parabolicznym.

W 2009 roku Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) została nagrodzona trofeum Roberta J. Collier. Beth Moses odegrała znaczną rolę w pracach, których efekty zostały docenione przyznaniem tej nagrody[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Virgin Galactic Makes Space for Second Time in Ten Weeks with Three On Board, Reaching Higher Altitudes and Faster Speeds, as Flight Test Program Continues - Virgin Galactic [online], www.virgingalactic.com [dostęp 2020-06-26].
  2. By Cheryl V. Jackson, Space travel as a unifier? Adler honors woman helping launch Virgin Galactic [online], chicagotribune.com [dostęp 2020-06-26].
  3. Claudia M. Lenart, Special to the Tribune, Teacher helps kids reach for the skies [online], chicagotribune.com [dostęp 2020-06-26] (ang.).
  4. a b c Beth Moses [online], School of Aeronautics and Astronautics - Purdue University [dostęp 2020-06-26] (ang.).
  5. XVI Congress of Safe Explorers [online] [zarchiwizowane z adresu].
  6. Alison Klesman | Published: Wednesday, December 5, 2018, Virgin Galactic’s chief astronaut instructor says space is for everyo [online], Astronomy.com [dostęp 2020-06-26].
  7. Beth Moses [online], Virgin, 4 grudnia 2015 [dostęp 2020-06-26] (ang.).