Bez straty ogólności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bez straty ogólności (rzadziej bez utraty ogólności, czasami skracane do b.s.o.) jest często używanym wyrażeniem w matematyce. Termin ten jest wykorzystywany do wskazania, że następujące założenie jest wybrane arbitralnie, zawężając dowodzenie twierdzenia do konkretnego przypadku, ale nie wpływa ono na ważność dowodu w ogóle. Pozostałe przypadki są na tyle podobne do wybranego, że ich dowód jest bardzo podobny lub są one z wybranym równoważne[1]. W rezultacie po przedstawieniu dowodu w jednym, konkretnym przypadku pozostałe stają się trywialne.

Często użycie „bez utraty ogólności” jest możliwe dzięki symetrii[2]. Na przykład, jeśli wiadomo, że jakaś własność P(x, y) liczb rzeczywistych jest symetryczna, czyli P(x, y) jest równoważna P(y, x), to w dowodzie, że własność P(x, y) jest prawdziwa dla każdego x i y, można „bez utraty ogólności” założyć, że xy. Takie przejście jest uprawnione, ponieważ jeżeli udowodniony został przypadek xy P (x, y), to dzięki symetrii prawdziwy jest też drugi przypadek, który otrzymujemy poprzez zamianę x i y: yxP(y, x), pokazując tym samym, że własność P(x, y) jest prawdziwa we wszystkich przypadkach.

Z drugiej strony, jeśli takiej symetrii (lub innej formy równoważności) nie można stwierdzić, to użycie „bez utraty ogólności” jest nieuprawnione i może prowadzić do błędów poprzez wyciąganie wniosków o całości z konkretnych przypadków[3].

Przykład[edytuj | edytuj kod]

Rozważmy następujące twierdzenie (będące zastosowaniem zasady szufladkowej Dirichleta):

Jeżeli trzy przedmioty są pokolorowane w całości na kolor czerwony albo niebieski, to co najmniej dwa z nich mają ten sam kolor.

Dowód:

Bez straty ogólności załóżmy, że pierwszy przedmiot jest czerwony. Jeżeli przynajmniej jeden z dwóch pozostałych przedmiotów jest czerwony, to mamy tezę. Jeżeli natomiast żaden z pozostałych dwóch nie jest czerwony, to oba muszą być niebieskie – teza.

Powyższy rozumowanie jest poprawne, ponieważ dokładnie takie samo rozumowanie można by zastosować, gdyby przyjęto przeciwne założenie (pierwszy przedmiot jest niebieski). Słowa „czerwony” i „niebieski” można swobodnie zamieniać w sformułowaniu dowodu. W rezultacie zastosowanie „bez utraty ogólności” jest w tym przypadku uprawnione.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gary Chartrand, Mathematical proofs : a transition to advanced mathematics, wyd. 2nd ed, Boston: Pearson/Addison Wesley, 2008, ISBN 0-321-39053-9, OCLC 71006820 [dostęp 2022-06-28].
  2. Edsger W. Dijkstra, WLOG, or the misery of the unordered pair (EWD1223), Manfred Broy, Birgit Schieder (red.), Berlin, Heidelberg: Springer, 1997, s. 33–34, DOI10.1007/978-3-642-60858-2_9, ISBN 978-3-642-60858-2 [dostęp 2022-06-28] (ang.).
  3. An Acyclic Inequality in Three Variables [online], www.cut-the-knot.org [dostęp 2022-06-28].