Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka Republiki Serbskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka Republiki Serbskiej
Народна и универзитетска библиотека Републике Српске
Budynek i schody prowadzące do wejścia nad którym umieszczono napis biblioteka w języku serbskim. Do wejścia prowadzi chodnik. Obok rosną drzewa.
Wejście główne do biblioteki
Państwo

 Bośnia i Hercegowina

Część składowa

 Republika Serbska

Miejscowość

Banja Luka

Adres

Јеврејска 30

Data założenia

1936

Położenie na mapie Bośni i Hercegowiny
Mapa konturowa Bośni i Hercegowiny, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka Republiki Serbskiej”
Ziemia44°46′10,10″N 17°11′29,41″E/44,769472 17,191503
Strona internetowa

Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka Republiki Serbskiejbiblioteka narodowa Republiki Serbskiej w Banja Luce.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ do 1935 roku w Banja Luce nie działa żadna biblioteka, ban banowiny vrbaskiej nakazał jej utworzenie, przeznaczając na jej funkcjonowanie stałą roczną dotację. Narodna bibłioteka Krala Petra I Wełikogo Osłobodioca została oficjalnie otwarta 26 kwietnia 1936 roku[1][2]. Nadano jej imię na cześć Piotra I Karadziordziewića. Po wybuchu II wojny światowej biblioteka została zamknięta, a zbiory spalone lub zniszczone. Po wojnie odbudowano ją, a w październiku 1956 roku zmieniono nazwę na Narodna bibłioteka „Petar Koczić”. Podczas trzęsienia ziemi w 1969 roku biblioteka została zniszczona. Przez dwa lata nie działała. Dzięki wsparciu organizacji i działaczy zgromadzono 3 tysiące woluminów i ponownie otwarto ją w 1973 roku. Po powstaniu Uniwerziteta „Dziuro Pucar Stari” u Banioj Łuci zbiory biblioteczne służyły także studentom. Dlatego w 1981 roku zmieniono nazwę na Narodna i uniwerzitetska bibłioteka „Petar Koczić”[2].

7 grudnia 1999 roku decyzją rządu Republiki Serbskiej otrzymała swoją obecną nazwę Narodna i uniwerzitetska bibłioteka Repubłike Srpske[2][3].

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Po powstaniu biblioteka przejęła zbiory istniejącej przy Seminarium Teologicznym serbskiej Czytelni (Srpska czitaonica). Książki oprócz indywidualnych darczyńców przekazało również Stowarzyszenie (Drusztwa) „Proswjeta” i Gimnazjum w Banja Luce. Podczas II wojny światowej wszystkie zbiory zostały zniszczone lub spalone. W 1946 roku liczyły około 1000 woluminów w większości pochodzących z pozostałości przedwojennych bibliotek publicznych i społecznych oraz czytelni. W 1956 roku wzrosły do 30 tysięcy woluminów. Podczas trzęsienia ziemi w 1969 roku zbiory liczące 100 tysięcy woluminów zostały zniszczone. Biblioteka wznowiła działalność w 1973, a zbiory są systematycznie odbudowywane. W 1988 roku liczyły one 209 388 woluminów i 1692 tytułów czasopism[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Култура [online], predstavnistvorsbg.rs [dostęp 2022-05-25].
  2. a b c d Историјски преглед [online], nub.rs [dostęp 2022-05-25].
  3. Библиотека за рођендан добила поштанску маркицу [online], Фронтал.СРБ, 17 maja 2011 [dostęp 2022-05-25] (serb.).