Bitwa pod Dromore
| Wojna irlandzka 1689-1691 | |||
 Katedra w Dromore | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Dromore, Irlandia | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
Zwycięstwo Jakobitów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Irlandii  | |||
| 54°25′01,2″N 6°08′56,4″W/54,417000 -6,149000 | |||
Bitwa pod Dromore – starcie zbrojne, które miało miejsce 14 marca 1689 r. w trakcie wojny Irlandzkiej (1689–1691).
W marcu 1689 r. siły popierających Jakuba II Stuarta Jakobitów dowodzone przez Richarda Hamiltona oraz Dominicka Sheldona (5 000 piechoty, 900 jazdy, 5 dział) podjęły marsz na Ulster. 13 marca przed naciągającą armią w pośpiechu wycofały się lokalne siły protestantów z hrabstwa Down. Cześć wojsk Hamilton wysłał do fortu Charlemont, niedaleko Dungannon, a sam na czele reszty wojsk (3 500 ludzi) pomaszerował w kierunku Hillsborough. 14 marca doszło do bitwy pod Dromore. Przekroczywszy rzekę Bann wojska Hamiltona rozbiły 8-tysięczny oddział protestancki dowodzony przez Lorda Mount Aleksandra i sir. George'a Rawdona. Straty protestantów wyniosły 400 zabitych, reszta wojska rozpierzchła się. Dzięki zwycięstwu pod Dromore Jakobici zajęli wschodni Ulster oraz Belfast.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Wojtczak: Boyne 1690, seria Historyczne Bitwy, wyd. Bellona, Warszawa 2008.