Bogdan Balcer
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
30 grudnia 2018[2] |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: archeologia młodszej epoki kamienia[3] | |
| Doktorat |
1975[4] |
| Habilitacja |
1983[4] |
| Profesura |
30 czerwca 2003[3] |
Bogdan Henryk Balcer (ur. 16 grudnia 1936 w Warszawie, zm. 30 grudnia 2018 w Kamieńczyku) – polski historyk, prof. dr hab.[2][3]
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Leona i Heleny. W 1975 uzyskał doktorat za pracę pt. Krzemień świeciechowski w kulturze pucharów lejkowatych. Eksploatacja, obróbka i rozprzestrzenienie, a w 1983 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy zatytułowanej Wytwórczość narzędzi krzemiennych w neolicie ziem Polski[4]. 30 czerwca 2003 otrzymał nominację profesorską[3].
Pracował w Instytucie Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk[3]. Był recenzentem dwóch prac doktorskich i kierownikiem trzech prac badawczych[3].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 2006: Kamieniarstwo w kulturze pucharów lejkowatych w świetle badań materiałów z osady na stanowisku Gawroniec w Ćmielowie pow. Ostrowiec Świętokrzyski[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Balcer, Bogdan Henryk. www.old.muzarp.poznan.pl. [dostęp 2019-03-03].
- ↑ a b Bogdan Balcer. wyborcza.pl. [dostęp 2019-03-03].
- ↑ a b c d e f g Prof. Bogdan Henryk Balcer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-03-03].
- ↑ a b c DR HAB. BOGDAN BALCER — CZŁOWIEK I BADACZ. docplayer.pl. [dostęp 2019-03-03].
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: