Bonvesin della Riva
Bonvesin della Riva lub Bonvesin da la Riva (ur. 1240 lub 1245 w Mediolanie, zm. 1313 lub 1314 lub 1315 tamże[1][2]) – trzynastowieczny poeta lombardzki, autor liryki religijnej i moralistycznej, nauczyciel gramatyki, członek zakonu Ordine degli Umiliati[2][3]. Tworzył poezję po łacinie i w dialekcie lombardzkim[3].
Przykładał dużą wagę do literackiego kunsztu swoich utworów. W swoich utworach chwali postawę ascetyczną[3].
Autor m.in. Disputatio rosae cum viola ("Rozmowa róży z fiołkiem"), De quinquaginta curialitatibus ad mensam ("O pięćdziesięciu grzecznościach przy stole") oraz De magnalibus urbis Mediolani ("O wielkich dziełach miasta Mediolan")[2]. Swoje najbardziej znane dzieło stworzył w 1274. Była to Libro delle tre scritture ("Księga trojakiego pisma") – trzyczęściowy utwór, poświęcony rozważaniom na temat ludzkiego bytowania na ziemi i po śmierci, radości raju i cierpień piekielnych oraz na temat cierpienia Chrystusa[3][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bonvesin da la Riva. W: Christopher Kleinhenz: Medieval Italy: an encyclopedia. T. 1. Routledge, 2004, s. 145. ISBN 0-415-93930-5.
- ↑ a b c d Bonvesin da la Riva. W: Merriam-Webster's encyclopedia of literature. Merriam-Webster, 1995, s. 156. ISBN 0-87779-042-6. dostęp on-line
- ↑ a b c d Józef Heistein: Historia literatury włoskiej. Wrocław: Ossolineum, 1987, s. 15. ISBN 83-0402122-6.