Boruta Zgierz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boruta Zgierz
Pełna nazwa

Klub Sportowy „Boruta” Zgierz

Data założenia

1933

Państwo

 Polska

Siedziba

Zgierz

Adres

ul. Wschodnia 2

Strona internetowa

Klub Sportowy „Boruta” Zgierz – polski klub wielosekcyjny założony w 1933 roku.

Historia klubu[edytuj | edytuj kod]

Klub powstał w 8 grudnia 1933 roku z inicjatywy Władysława Matuge jako KS Boruta Zgierz. Jego początków można szukać w Ośrodku Wychowania Fizycznego przy Zakłady Chemiczne Barwników Boruta w Zgierzu, utworzonego w 1926. Pierwszym prezesem został Stefan Czerski, pełniący tę funkcję do 1939. Od początku w klubie działały sekcje: piłkarska, łucznicza, strzelecka i lekkoatletyczna. Za godło klubu obrano sowę na biało-czarno-niebieskim tle[1].

W 1936 r. klub otrzymał swoje pierwsze boisko z płytą piłkarską, bieżnią lekkoatletyczną, otwartą strzelnicą, torami łuczniczymi oraz kompletnym zapleczem sportowym.

Wojna uniemożliwiła pracę klubu. Jednak po 1945 klub stał się głównym reprezentantem Zgierza na arenach województwa i kraju. Do istniejących sekcji: strzelecko-łuczniczej, pływackiej, piłkarskiej, lekkoatletycznej, motorowej dołączyły dwie nowe: hokej na lodzie w 1945 i zapasy w 1947. Pod koniec lat 60. zlikwidowano działalność sekcji lekkoatletycznej.

Na początku lat 90. KS „Boruta” napotkał na problemy finansowe. W roku 1993 prezes klubu, Jerzy Stępniak, przekazał majątek i grunty znajdujące się przy ulicy 1 Maja 41/51 Urzędowi Miasta Zgierza. Zarząd nie był w stanie spłacić zadłużeń finansowych. W wyniku problemów finansowych członkowie sekcji zapaśniczej opuścili KS „Boruta” i utworzyli Zgierskie Towarzystwo Atletyczne. W 1994 podobny krok uczyniła sekcja piłkarska, tworząc Miejski Klub Piłkarski w Zgierzu. Dopiero na początku lat 2000 poczyniono starania o oddłużenie klubu. W 2001 nowe władze klubu podjęły decyzję o odbudowie sekcji łuczniczej. Szkolenie powierzono byłej zawodniczce: Ewie Siemońskiej.

Zarząd KS „Boruta” Zgierz 15 maja 2008 r. złożył wniosek w Urzędzie Patentowym RP i uzyskał Świadectwo Ochronne Nr 222092 na znak towarowy-słowno-graficzny: „Klub Sportowy „BORUTA” Zgierz[2].

Obiekt[edytuj | edytuj kod]

Hala widowiskowo-sportowa (uprawia się w niej m.in. łucznictwo, zapasy, a w przeszłości także hokej na lodzie), tory łucznicze, boiska treningowe oraz stadion piłkarski (pojemność 2 tys. miejsc) znajdują się w Zgierzu przy ul. Wschodniej 2[3].

Sekcje[edytuj | edytuj kod]

Piłka Nożna[edytuj | edytuj kod]

Sekcja istniejąca od samego początku funkcjonowania klubu, w 1994 r. sekcja piłkarska odłączyła się i utworzyła własny klub – Miejski Klub Piłkarski w Zgierzu. Obecnie występująca w IV lidze. Jej wychowankiem jest m.in. Tomasz Kłos, znany z występów w ŁKS-ie Łódź, członek Klub Wybitnego Reprezentanta

Sukcesy

 Osobny artykuł: Boruta Zgierz (piłka nożna).

Łucznictwo[edytuj | edytuj kod]

Jedyna obecnie działająca sekcja pod szyldem „Boruty”. Do jej najbardziej znanych zawodników należą reprezentanci kraju: Ewa Makowska, Ewa Siemońska, Michał i Karol Szymczakowie i Grażyna Wilk[4]. Do sekcji należeli również Tadeusz Skrzypkowski, Jerzy Matwin i Jan Just, który w roku 1937 zdobył tytuł Wicemistrza Polski w łucznictwie.

Hokej na lodzie[edytuj | edytuj kod]

Sekcja już nieistniejąca, która zawiesiła działalność w latach 90. XX wieku. Jej najsłynniejszymi wychowankami byli dwaj olimpijczycy – Jan Stopczyk i Józef Stefaniak.

Zapasy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Zapaśnicy Boruty Zgierz.

Zawodnicy sekcji zapaśniczej odłączyli się od KS „Boruta” i utworzyli Zgierskie Towarzystwo Atletyczne i tam kontynuują swoją działalność sportową[5]. W 1989 drużyna zdobyła brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski[6]. Wychowankami byli trzej olimpijczycy – Włodzimierz Cieślak, Lesław Kropp oraz Tomasz Kupis[1].

Pozostałe sekcje[edytuj | edytuj kod]

  • lekkoatletyka – nieistniejąca (w barwach Boruty występowała dyskobolka Jadwiga Wajsówna[7])
  • rugby – nieistniejąca
  • siatkówka kobiet – nieistniejąca

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b KS BORUTA [online], Stowarzyszenie Byłych Działaczy, Zawodników i Sympatyków KS „Boruta” Zgierz [dostęp 2018-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10] (pol.).
  2. Protokół Nr VI/15 z VI sesji Rady Miasta Zgierza z dnia 26 marca 2015 [online], Urząd Miasta Zgierza, s. 10 [dostęp 2018-01-18] (pol.).
  3. Archiwalna Miasto Zgierz - Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Zgierzu [online], cms.miasto.zgierz.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  4. Sekcja Łucznicza [online] [dostęp 2018-01-18].
  5. Historia [online], ZTA [dostęp 2018-01-18] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  6. Tadeusz Szylar. „Wolniacy” Stali Rzeszów po raz 17. mistrzami Polski. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 45 z 6 listopada 1989. 
  7. Olimpijka dostanie szkołę [online], zyciepabianic.pl, 27 kwietnia 2012 [dostęp 2018-01-19] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]