Bruno Cienciała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruno Cienciała
Data i miejsce urodzenia

4 października 1892
Włodecko

Data i miejsce śmierci

2 maja 1972
Sanok

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

leśnik

Narodowość

polska

Bruno Cienciała[a] (ur. 4 października 1892 we Włodecku, zm. 2 maja 1972 w Sanoku) – inżynier leśnik, właściciel dóbr.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nagrobek Brunona Cienciały w Sanoku

Urodził się 4 października 1892[1]. Po zdaniu egzaminu dojrzałości kształcił się w Szkole Gospodarstwa Lasowego we Lwowie[2]. Ukończył studia z tytułem inżyniera leśnika[1]. Przed 1914 był członkiem oddziału C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego w Bóbrce[3]. Jako zarządca leśnictwa w 1916 był przypisany do adresu ul. Pełczyńskiej 26a we Lwowie[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej był właścicielem lasów w majątku Wołowe[5][6]. W 1923 został powołany na liście znawców z zawodu leśnictwa dla oszacowania przedmiotów i gruntów, mogących ulec wywłaszczeniu dla kolei żelaznej oraz do wyznaczenia wynagrodzeń za wywłaszczenie praw wodnych w powiecie bóbreckim[7][8]. W 1928 zasiadł w zarządzie Powiatowej Kasy Oszczędności w Bóbrce[9]. W 1929 był jej delegatem na walne zgromadzenie Związku Polskich Kas Oszczędności we Lwowie[10]. Był członkiem oddziału lwowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika[11][12].

Zmarł 2 maja 1972 w szpitalu w Sanoku[1][13]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W księgach cmentarnych figuruje pod imieniem „Brunon”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Księga cmentarna 1 „A” lata 1962-1973, s. 100 (poz. 52).
  2. Sprawozdanie dyrekcji krajowej Szkoły Gospodarstwa Lasowego we Lwowie za rok szkolny 1903/04. W: Kadencja VIII, sesja II, al. 368. Alegata do Sprawozdań Stenograficznych z Drugiej Sesyi Ósmego Peryodu Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem z roku 1905. Alegat 368. Lwów: 1905, s. 10.
  3. Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1913. Lwów: 1914, s. 392.
  4. Księga adresowa miasta Lwowa. s. 56.
  5. Sprawozdanie z prac i działalności rolniczych kół doświadczalnych Małopolskiego Towarzystwa Rolniczego we Lwowie. Wyniki doświadczeń polowych przeprowadzonych na terenie Małopolski Wschodniej za rok 1930. Lwów: 1934, s. 158, 160, 163, 166, 186, 187.
  6. Książka telefoniczna. genealogyindexer.org, 1939. s. 585. [dostęp 2016-08-07].
  7. Zawiadomienia. Lista znawców. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 123, nr 5 z 1 marca 1923. 
  8. Zawiadomienia. Lista znawców. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 329, nr 12 z 15 czerwca 1924. 
  9. Ogłoszenie. „Gazeta Lwowska”, s. 6, nr 55 z 7 marca 1928. 
  10. Sprawozdanie z czynności wydziału Związku Polskich Kas Oszczędności we Lwowie za rok 1928. Lwów: 1929, s. 3.
  11. Spis członków wedle stanu w styczniu 1922 r.. „Kosmos”. 4, s. 654, 1922. 
  12. Spis członków Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika według stanu z 1 września 1936 r.. „Kosmos”. 4, s. 313, 1936. 
  13. Księga cmentarna nr 2. Matejki Nowy I od 1971 do 2001, Sanok, (poz. 83).