Budy (gospodarka)
Budy (także majdany) – w dawnej Polsce położone w głębi lasów zakłady, w których wytwarzano z surowców leśnych smołę, dziegieć, popiół, potaż itp[1].
Nazwa prawdopodobnie pochodzi od bud – zabudowań otaczających czworokątny plac, majdan, stanowiący ośrodek zakładu[1].
Niejednokrotnie budy tworzyły całe osiedla z własną administracją i sądownictwem[1]. Zanik budnictwa na ziemiach polskich nastąpił w XIX wieku, co związane było z rozpowszechnieniem się przemysłowych metod destylacji drewna. Gałąź rzemiosła pozostawiła ślady w toponomastyce w postaci wielu miejscowości o nazwie Budy[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c budy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-11-22].
- ↑ Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku. Antoni Mączak (red. nacz.). T. 1: A-N. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1981, s. 75. ISBN 83-214-0185-6.