Calidus B-250 Bader
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
szturmowy |
| Konstrukcja |
kompozytowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
czerwiec 2017 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PT-6A-68 |
| Moc |
1200 kW (1600 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12,09 m |
| Długość |
10,98 m |
| Wysokość |
3,79 m |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
557 km/h |
| Prędkość przelotowa |
520 km/h (bez uzbrojenia) |
| Pułap praktyczny |
9100 m |
| Zasięg |
4445 km |
| Promień działania |
2185 km (w wersji rozpoznawczej z trzema dodatkowymi zbiornikami paliwa) |
| Długotrwałość lotu |
12 h |
| Dane operacyjne | |
Calidus B-250 Bader – lekki samolot szturmowy, przeznaczony do bliskiego wsparcia i działań antypartyzanckich. Maszyna prezentowana jest jako pierwszy samolot bojowy stworzony w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Głównym projektantem maszyny jest Joseph Kovács, brazylijski inżynier węgierskiego pochodzenia, który stał również za projektem samolotu Embraer EMB 312 Tucano. Jego doświadczenie w projekcie brazylijskiego samolotu znalazły swoje odzwierciedlenie w programie B-250, obydwie maszyny są do siebie bardzo podobne. W programie budowy B-250, który otrzymał nazwę własną Bader uczestniczą firmy Novaer z Brazylii i Calidus z Emiratów. Maszyna od początku projektowana była jako przede wszystkim samolot bliskiego wsparcia. Może również pełnić funkcje samolotu szkolno-treningowego, jednak są to funkcje drugoplanowe. Przeznaczenie wymusiło na konstruktorach zwiększenie rozmiarów szturmowca w porównaniu do Tucano. Dzięki temu B-250 ma możliwość przenoszenia większej ilości uzbrojenia. Gotowy prototyp wzniósł się do swojego pierwszego lotu w czerwcu 2017 roku. W próbach w locie uczestniczy jeszcze jedna maszyna prototypowa. Obydwa samoloty, o rejestracjach PR-ZNU i PR-ZNT wybudowane zostały w brazylijskich zakładach Novaer mieszczących się w São José dos Campos. Produkcja seryjna samolotu ma być uruchomiona w Al-Ajn, gdzie Calidus buduje nowy zakład. Obydwa prototypy zostały zaprezentowane na Dubai Airshow w 2017 roku: jeden na wystawie statycznej, drugi w pokazach w locie. 20 listopada 2019 roku, w trakcie kolejnego Dubai Airshow, Ministerstwo Obrony Zjednoczonych Emiratów Arabskich poinformowało o podpisaniu kontraktu, o zakupie 24 maszyn B-250. Samoloty mają być wykorzystywane do zadań obserwacyjnych, rozpoznawczych, szturmowych i szkolenia bojowego[1][2].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Maszyna jest dolnopłatem z chowanym podwoziem z przednim podparciem. Dwuosobowa kabina z miejscami w układzie tandem. Piloci mają do dyspozycji wyrzucane fotele. Usterzenie klasyczne, płatowiec budowany całkowicie z kompozytów węglowych. Napędzany pojedynczym silnikiem turbośmigłowym Pratt & Whitney Canada PT-6A-68 o mocy 1600 KM z czterołopatowym śmigłem Harzell. Maszyna wyposażona jest w cyfrową awionikę ProLine Fusion firmy Rockwell Collins. System kierowania ogniem FireStorm. Pod kadłubem B-250, na wysokości czołowej owiewki kabiny, zamontowana jest wysuwana głowica optoelektroniczna L3 Wescam MX-15D[2][1].
Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]
Samolot może przenosić 1796 kg podwieszanego uzbrojenia. Do dyspozycji ma sześć zaczepów pod skrzydłami (po trzy na skrzydło) i jeden podkadłubowy.