Canon de 47 mm antichar S.A. FRC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Canon de 47 mm antichar S.A. FRC
4,7 cm PaK 185 (b).
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Belgia

Producent

Królewska Fabryka Artyleryjska w Liège

Rodzaj

armata przeciwpancerna

Historia
Prototypy

1931

Produkcja seryjna

19351940

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

47 mm

Nabój

47 x 280R

Długość lufy

1 579 mm

Donośność

3 000 m (maksymalna)

Prędkość pocz. pocisku

667 m/s (pocisk przeciwpancerny)
450 m/s (pocisk odłamkowo-burzący)

Masa

568 kg

Kąt ostrzału

-30° do +20° (w pionie)
40º (w poziomie)

Szybkostrzelność

12 – 15 strz/min

Obsługa

5

Canon de 47 mm antichar S.A. FRCbelgijska armata przeciwpancerna z okresu II wojny światowej, kal. 47 mm.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Armata została opracowana w 1931 roku w Królewskiej Fabryce Artyleryjskiej w Liège (Fonderie Royale des Canons). W 1935 roku weszła do uzbrojenia armii belgijskiej i rozpoczęła się jej produkcja seryjna. Produkcja ta trwała, choć w niewielkiej ilości do 1940 roku.

Oprócz armii belgijskiej działa te eksportowano do Węgier, gdzie miały oznaczenie 36 M.

W 1932 roku na podstawie tego działa opracowano model, który stanowił uzbrojenie belgijskiego samobieżnego działa przeciwpancernego T.13, zbudowanego na bazie opancerzonego transportera Chenillette.

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Od 1935 roku działo wprowadzane było na uzbrojenie armii belgijskiej i było to podstawowe działo przeciwpancerne tej armii do chwili wybuchu II wojny światowej. Do holowania tych dział używano ciągników artyleryjskich Marmon-Herrington Mle 1938 lub samochodów ciężarowych GMC Mle 1937.

Działa tego typu znalazły się także w niewielkiej ilości na uzbrojeniu armii węgierskiej i także zostały użyte w II wojnie światowej.

Część dział została zdobyta w 1940 roku przez wojska niemieckie i została przyjęta na uzbrojenie pod oznaczeniem 4,7 cm Panzerabwehrkanone 185(b) L/34 (4,7 cm PaK 185(b)). Znalazły się na wyposażeniu jednostek obrony wybrzeża i jednostek okupacyjnych w Belgii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maksym Kolomiec: Panzerabwehr artillerie. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 2006, s. 56. ISBN 83-7219-258-8.
  • Marcin Bryja: Artyleria niemiecka 1933-1945: taktyka, organizacja, uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1996. ISBN 83-7219-258-8.