Carl Graf von Moltke
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 kwietnia 1866 |
| minister bez teki | |
| Okres |
od 13 lipca 1851 |
| minister Księstwa Szlezwiku | |
| Okres |
od 27 stycznia 1852 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| minister bez teki | |
| Okres |
od 11 lipca 1864 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Carl Graf von Moltke (ur. 15 listopada 1798 w Kilonii, zm. 12 kwietnia 1866 w Lifland[1]) – niemiecki prawnik i polityk w służbie duńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się jako najstarsze dziecko Adama Gottloba Detleva von Moltke i jego pierwszej żony Charlotte Auguste Wibel von Wibelsheim[1]. Do 1815 roku pobierał edukację domową w Kilonii[1]. W 1817 roku rozpoczął studia prawnicze w Heidelbergu[1]. W 1822 roku zdał egzamin prawniczy w Glückstadt, następnie rozpoczął pracę jako adwokat w Sądzie Najwyższym Herzogtum Lauenburg[2]. Od 1830 roku pracował w sądzie okręgowym Holsztynu[2].
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
W 1848 roku został mianowany zarządcą Kancelarii Schleswig-Holstein-Lauenburg[1], został także powołany w skład Tajnej Rady Fryderyka VII[2]. Od 13 lipca do 18 października 1851 roku był ministrem bez teki w rządzie Adama Wilhelma Moltke[1]. 27 stycznia 1852 roku został powołany na urząd ministra Księstwa Szlezwiku[2]. Pozostał nim do 12 grudnia 1854 roku[1]. 11 lipca 1864 roku ponownie został ministrem bez teki w rządzie Christiana Albrechta Bluhme[2]. 5 lipca 1865 roku zrezygnował z funkcji ministerialnych[2]. Zmarł 12 kwietnia 1866 w majątku Assiden w Lifland[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
29 maja 1824 roku poślubił w Kilonii Anne Malwinę Simons[1]. Para miała troje dzieci – Malvinę Elisabeth, Adama Heinricha Carla i Friederikę Louisę Annę[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Wielki Orderu Danebroga (1842)
- Order Słonia (1848)