Carl Wehmer
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
chemik, mykolog |
Carl Wehmer (ur. 20 września 1858 we Fryburgu nad Łabą, zm. 11 stycznia 1935 w Hanowerze) – niemiecki chemik i mykolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wehmer był synem prawnika. W 1877 roku zaczął studiować chemię na Uniwersytecie Georga-Augusta w Getyndze. W 1887 r. otrzymał tytuł doktora za pracę doktorską pod kierunkiem Bernharda Tollensa. Po uzyskaniu stopnia pedagogicznego, Wehmer został najpierw aplikantem prawniczym w pruskiej służbie szkolnej. Następnie był asystentem naukowym, najpierw w Instytucie Botanicznym Uniwersytetu w Marburgu, a następnie pod okiem botanika Wilhelma Pfeffera na Uniwersytecie w Lipsku. W 1892 r. został mianowany prywatnym wykładowcą mykologii technicznej i mikroskopii na Politechnice w Hanowerze. Tam w 1898 r. został mianowany profesorem tytularnym. Od 1910 roku Wehmer był kierownikiem laboratorium bakteriologicznego, chemicznego i mikroskopowego na Uniwersytecie w Hanowerze. W 1919 r. został profesorem zwyczajnym honorowym na Politechnice w Hanowerze, a w 1924 r. objął stanowisko nauczyciela botaniki w tej politechnice. W 1932 roku został wybrany do Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina[1].
Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]
W Hanowerze w 1893 roku odkrył fermentację kwasu cytrynowego w grzybach, a następnie opracował jej gospodarcze zastosowanie[1]. Przy tej okazji opisał nowe gatunki mikroskopijnych grzybów: Penicillium glaber (obecnie znany jako Penicillium glabrum) i Penicillium italicum[2]. Jest także autorem innych prac naukowych.
Przy nazwach naukowych utworzonych przez niego taksonów dodawane jest jego nazwisko Wehmer[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stafleu F. A., Cowan R. S., Taxonomic Literature, ed. 2, Utrecht, Antwerpen: The Hague, Boston, 1988, vl. VII: W–Z, s. 146–147, ISBN 90-313-0853-6.
- ↑ a b Index Fungorum (autorzy) [online] [dostęp 2020-12-01] (ang.).