Carlo Bergonzi (lutnik)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Zawód | |
Carlo Bergonzi (ur. ok. 1683 w Cremonie, zm. 1747 tamże[1][2][3]) – włoski lutnik, uważany za najwybitniejszego przedstawiciela kremońskiej szkoły lutniczej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był uczniem Giuseppe Giovanniego Guarneriego[1]. Współpracował z Antonio Stradivarim[1]. Od około 1720 roku działał jako samodzielny lutnik[2][3]. Jego instrumenty, oparte na modelach Stradivariego i Nicoli Amatiego, reprezentują najwyższy poziom[1]. Najlepsze jego skrzypce datowane są na lata 30. XVIII wieku[3].
Lutnikiem był również jego syn Michel Angelo oraz wnukowie Nicola, Carlo i Benedetto[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 279. ISBN 83-224-0113-2.
- ↑ a b Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 306. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 69. ISBN 0-674-37299-9.