Cecha probiercza

Cecha probiercza – ustalony ustawowo znak, który wskazuje jaka zawartość czystego metalu szlachetnego takiego jak na przykład złoto, platyna czy srebro występuje w stopie z jakiego wykonany jest dany półprodukt lub produkt. Cecha gwarantuje to, że surowiec, półprodukt czy gotowy wyrób jest z metalu szlachetnego oraz informuje w jaka jest zawartość metalu szlachetnego w tym produkcie.

Ustawa z dnia 1 kwietnia 2011 r. Prawo probiercze określa jakie wyroby ze stopu metali szlachetnych mają posiadać cechę probierczą. Przy czym cecha probiercza może być wykonana wyłącznie przez Główny Urząd Miar reprezentowany przez Okręgowe urzędy miar.

Ustawa ta w art. 3 pkt 5 określa znaczenie terminu cecha probiercza jako prawnie chroniony znak urzędowy potwierdzający zawartość metalu szlachetnego w wyrobie.

Zobacz też

• probiernictwo
• znak złotniczy

Linki zewnętrzne

• Internetowy System Aktów Prawnych. isap.sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-24)].
• Prawna-Kontrola-Metrologiczna. gum.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-15)].