Charles Hilary Jenkinson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Charles Hilary Jenkinson (ur. 1 listopada 1882 w Londynie[1], zm. 5 marca 1961 w Horsham[2]) – brytyjski naukowiec, archiwista i teoretyk archiwistyki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w Dulwich College i Pembroke College[1]. Po ukończeniu edukacji zatrudniony został w państwowym archiwum (Public Record Office), gdzie pracował przez kolejne 50 lat[1]. Był współtwórcą pierwszego brytyjskiego stowarzyszenia archiwistów, British Record Association w 1932[3]. W trakcie II wojny światowej służył jako ekspert War Office ds. zabezpieczenia zasobu archiwalnego[4]. Należał do specjalnej grupy ekspertów ds. ochrony dóbr kultury (zwanej potocznie „Monuments Men”) działającej na terenie objętej wojną Europy dla ratowania zabytków[3]. W 1948 współtworzył Międzynarodową Radę Archiwów[3]. W latach 50. był prezesem Jewish Historical Society of England[3]. Od 1955 do 1961 był prezesem Brytyjskiego Stowarzyszenia Archiwistów (Society of Archivists)[3].

Był autorem prac naukowych ze sfer historii Anglii, sfragistyki, paleografii, teorii archiwalnej, dyplomatyki[2]. Najbardziej znaną jego pracą jest podręcznik archiwistyczny Manual of Archive Administration[4]. Wprowadził do brytyjskiej archiwistyki elementy nowoczesnego podejścia do zasobu archiwalnego, opartego m.in. na zasadach proweniencji i nienaruszalności zespołu[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Stępień 2019 ↓, s. 277.
  2. a b c d Stępień 2019 ↓, s. 280.
  3. a b c d e Stępień 2019 ↓, s. 279.
  4. a b Stępień 2019 ↓, s. 278.
  5. Stępień 2019 ↓, s. 284-287.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]