Chemikal Underground

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chemikal Underground
Rok powstania

1995

Założyciel

The Delgados

Gatunki

Post-rock, indie rock, post-punk revival

Siedziba

Glasgow

Kraj pochodzenia

Wielka Brytania

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Chemikal Underground – niezależna brytyjska wytwórnia płytowa, założona w 1995 roku w Glasgow przez zespół The Delgados, specjalizująca się w wydawaniu płyt z muzyką spod znaku post-rocka, indie rocka i post-punk revival. Wydała albumy takich artystów jak: The Delgados, Arab Strap i Mogwai.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wytwórnia płytowa Chemikal Underground została założona w 1995 roku w Glasgow przez zespół The Delgados[1]. Członkowie zespołu: Emma Pollock, Alun Woodward, Stewart Henderson i Paul Savage na założenie wydawnictwa przeznaczyli po 200 funtów z własnych oszczędności, po czym zaczęli wydawać zarówno własną muzykę, jak i muzykę przyjaciół z lokalnej sceny. Szkocja miała w tamtych czasach niewiele rentownych lub finansowo wypłacalnych wytwórni płytowych, do których zespoły mogłyby się zwrócić. Dla wielu młodych artystów, przemysł muzyczny, skoncentrowany na Londynie, był niedostępny[2]. Jak wyjaśniał w wywiadzie dla Drowned in Sound jeden z założycieli zespołu, Alun Woodward, w Glasgow i okolicach było wówczas wiele dobrych, rokujących nadzieje zespołów więc członkowie pomyśleli, że własna wytwórnia mogłaby w tej sytuacji ułatwić ich zaistnienie na rynku muzycznym. Pierwszym wydawnictwem nowej wytwórni był singiel zespołu, „Monica Webster”/„Brand New Car”[1]. Sukces wytwórni przyszedł niespodziewanie szybko, zarówno dzięki wsparciu NME i Melody Maker jak i udanemu występowi w programie Top of The Pops zespołu Bis (pierwszy występ zespołu niezwiązanego kontraktem nagraniowym w historii tego programu). W rezultacie wytwórnia zyskała pewność siebie i prestiż, założyła własne studio nagraniowe Chem19 tworząc nowe możliwości dla zespołów w całej Szkocji[2]. Pierwszym dobrze sprzedającym się albumem Chemikal Underground był Young Team Mogwai, wydany w 1997 roku (i wznowiony w 2008 jako zremasterowany deluxe edition). Ugruntował on zarówno rentowność finansową wytwórni jak i jej wpływ na kulturę[3]. W początkowym okresie swojej działalności wytwórnia wydała albumy takich artystów jak (wspomniane wyżej): The Delgados, Bis i Mogwai oraz Arab Strap, Cha Cha Cohen i Aereogramme[1].

W 2014 roku wytwórnia we współpracy z Glasgow 2014 Cultural Sector Open Fund zorganizowała letnią imprezę kulturalną East End Social, mającą być początkiem trwałego ożywienia kulturalnego Bridgeton, wschodniej dzielnicy Glasgow, gdzie znajdowała się jej siedziba[4].

Chemikal Underground to firma z Bridgeton. Mamy siedzibę we wschodniej części Glasgow i jesteśmy tu od dawna.

Stewart Henderson, wywiad w The Scotsman[4]

W 2016 roku irlandzki reżyser Niall McCann nakręcił film dokumentalny Lost in France, poświęcony niezależnej scenie muzycznej lat 90. w Szkocji, której przewodziła Chemical Underground. W filmie pojawili się The Delgados, Bis, Mogwai, Arab Strap, Franz Ferdinand i inni znaczący artyści[5]. Film został zaprezentowany w 2017 roku w ramach Glasgow Film Festival[6]. W tym samym roku ukazał się na DVD[7].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Albumy RM Hubberta i Aidana Moffata zdobyły nagrody szkockiego albumu roku (Scottish Album of the Year Award), natomiast album The Great Eastern The Delgados był nominowany do nagrody Mercury Prize[8].

Artyści[edytuj | edytuj kod]

Lista według Discogs[9]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy Chemikal Underground.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Gareth Dobson: Label profile #16: Chemikal Underground. Drowned in Sound. [dostęp 2021-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-31)]. (ang.).
  2. ↑ a b BBC Scotland: BBC Scotland - Rip It Up Unwrapped, Series 1, Chemikal Underground. www.bbc.co.uk. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  3. ↑ J. Mark Percival: Britpop or Eng-pop?. W: (red.) Andy Bennett, (red.) Jon Stratton: Britpop and the English Music Tradition. London & New York: Routledge, 2016, s. 135. ISBN 978-0-7546-6805-3. (ang.).
  4. ↑ a b David Pollock: Chemikal Underground on their East End Social. The Scotsman. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  5. ↑ IMDb: Lost in France (2016) - IMDb. www.imdb.com. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  6. ↑ Glasgow Times: Story of cult Glasgow record label Chemikal Underground to be told at Glasgow Music Festival. Glasgow Times. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  7. ↑ Discogs: Various – Lost In France. www.discogs.com. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  8. ↑ Paul English: 21 years of Chemikal Underground: The independent music label set up in a Glasgow flat has launched countless indie careers. www.dailyrecord.co.uk. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).
  9. ↑ Discogs: Chemikal Underground. www.discogs.com. [dostęp 2021-08-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chemikal_Underground&oldid=72950328”