Chrystus Ukrzyżowany na palmowym drzewie
| |
| Data powstania |
około 1740 (?) |
|---|---|
| Medium |
drewno |
| Wymiary |
wysokość 184 cm, szerokość 88 cm, głębokość 7 cm |
Chrystus Ukrzyżowany na palmowym drzewie – barokowa, drewniana, polichromowana rzeźba Ukrzyżowany na palmowym drzewie z około 1740 roku znajdująca się w zakrystii środkowej kościoła oo. dominikanów w Lublinie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Szczegółowe losy drewnianej, polichromowanej rzeźby nie są znane[1]. W 1888 roku rzeźba znajdowała się w górnym korytarzu klasztornym przy schodach prowadzących do kaplicy św. Krzyża, potem według fotografii dr. Stanisława Michalczuka z 1962 roku w pomieszczeniu tzw. Drugiej Zakrystii kościoła, na ścianie północnej. Obecnie (2018) obiekt znajduje się w trzecim (ostatnim) pomieszczeniu zakrystii kościoła[2].
Opis przedmiotu[edytuj | edytuj kod]
Na krzyżu w kształcie palmy – złożonym z dwóch części: pnia i pióropusza liści – pełniących odpowiednio role wertykalnej i horyzontalnej części krzyża, przybita jest rzeźba postaci Chrystusa wykonana z trzech kawałków drewna[3]. Palma, figura Chrystusa oraz titulus wykonane zostały z drewna lipowego, kołki rzeźbione w formie gwoździ z drewna brzozy. Wtórne uzupełnienia szczytu palmy wykonano w drewnie topolowym[4].
Ciało ukrzyżowanego zostało wyrzeźbione ze znajomością anatomii[3]. Głowa z długimi włosami do ramion, nakryta koroną cierniową przechylona jest na prawe ramię. Na twarzy widać krótką brodę i wąsy[5]. W rozchylonych ustach widoczne są zęby i język[3]. Perizonium przewiązane sznurem na prawym boku. Stopa prawa przybita na lewej jednym gwoździem[5].
Przemalowania i uzupełnienia dokonywane w późniejszym czasie zafałszowały początkowy wygląd rzeźby. Korona cierniowa i perizonium, pokryte grubą warstwą olejnych przemalowań, zatraciły swoją pierwotną formę rzeźbiarską[6]. Wymiary: wysokość 184 cm, szerokość 88 cm, głębokość 7 cm. Wymiary figury: wysokość 70 cm, szerokość 60 cm, głębokość 16 cm[7]. Po konserwacji zmieniła się wysokość rzeźbionej palmy: 194 cm[8].
Konserwacja rzeźby[edytuj | edytuj kod]
Obiekt został wielokrotnie poddany różnym niefachowym reperacjom[1]. Rzeźba została poddana gruntowej analizie historycznej i technologicznej podczas konserwacji wykonanej w latach 2005–2007 na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Badania fizyczne i chemiczne przeprowadzone zostały w Zakładzie Chemii Konserwatorskiej WKiRDS oraz w Zakładzie Fizyki Stosowanej. Analizę dendrologiczną wykonano w Laboratorium Materiałoznawstwa Katedry Historii Technik i Technologii[9]. Obiekt wpisany został do rejestru zabytków województwa lubelskiego w 1982 pod numerem B/233, a od 2006 roku figuruje pod numerem B/287[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 14.
- ↑ Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 15.
- ↑ a b c Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 23.
- ↑ Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 99.
- ↑ a b c Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 113.
- ↑ Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 24.
- ↑ Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 51.
- ↑ Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 78.
- ↑ Kucia-Szymor 2016 ↓, s. 9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Natalia Kucia-Szymor: Ukrzyżowany na palmowym drzewie. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2016. ISBN 978-83-7638-664-5.