Cieśnina Mackinac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Qblik (dyskusja | edycje) o 03:54, 31 sie 2007. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Most nad Cieśniną Mackinac we mgle

Cieśnina Mackinac (ang. Straits of Mackinac) stanowi najważniejszą drogę wodną łączącą porty nad Jeziorem Michigan z Atlantykiem. Znajduje się w miejscu, gdzie wody Jeziora Michigan spotykają się z wodami Jeziora Huron rozdzielając południową i północną część stanu Michigan.

Cieśnina jest długa na około 64 km i szeroka na 8 km w swym najwęższym punkcie. Przecina ją wielki szlak żeglugowy łączący porty Milwaukee i Chicago z Detroit, Toronto, Cleveland i Rzeką św. Wawrzyńca, a obsługiwany przez pełnomorskie statki handlowe , tzw. jeziorowce. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych pływało na tym szlaku sześć polskich jeziorowców wożąc towary do Toronto, Detroit i Chicago, a także żaglowce: Dar Młodzieży, Pogoria, Iskra i Zawisza Czarny.

Brzegi cieśniny, pomiędzy miejscowościami St. Ignace i Mackinaw City, łączy jeden z najdłuższych mostów w tym rejonie świata, przy czym środkowe, podwieszane przęsło ma 1 160 m długości. Most jest ważnym elementem autostrady międzystanowej Interstate 75, która biegnie od Sault Ste. Marie na granicy kanadyjskiej do Miami na Florydzie. Przed powstaniem mostu (w roku 1973 utrzymanie ruchu zapewniały liczne promy pasażerskie i samochodowe.

W cieśninie leży wyspa Mackinac, znany ośrodek rekreacyjny i meta dorocznych regat Chicago-Mackinac.