Cimafiej Dranczuk
Pełne imię i nazwisko |
Cimafiej Walerjewicz Dranczuk |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Przynależność polityczna |
Cimafiej Walerjewicz Dranczuk (biał. Цімафей Валер'евіч Дранчук; ur. 5 sierpnia 1981 roku w Zasławiu) – białoruski polityk opozycyjny, przewodniczący niezarejestrowanego Białoruskiego Komitetu Obrony Praw Więźniów „Ponad Barierą”[1]
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1996–1997 studiował w Białoruskim Liceum Humanistycznym (Liceum Narodowe im. Jakuba Kołasa). W roku 1998 przed terminem ukończył szkołę średnią N33 i w roku 1999 został studentem wydziału dziennikarstwa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, skąd został wyrzucony w roku 2001 ze względu na aktywną działalność polityczną.
Od 1996 do 2000 roku Cimafiej Dranczuk zajmował się komunikatywnym zabezpieczeniem gazety „Bieławieżskaja Puszcza”, w tym samym czasie w latach 1997–1998 pracował jako rzecznik prasowy miejskiego związku zawodowego przedsiębiorców «Sadrużnaść», kierownikiem którego był Arnold Piaczerski. Od 2000 r. Dranczuk brał aktywny udział w działalności Młody Front – był redaktorem naczelnym niezarejestrowanego czasopisma Młodego Frontu „Maładziowy Wieśnik”.
W 1999 r. był rzecznikiem prasowym kandydata w zorganizowanych przez opozycję alternatywnych wyborach na prezydenta Białorusi Michaiła Czyhira.
W latach 2000–2001 Dranczuk był przewodniczącym organizacji młodzieżowej Solidarność Młodzieżowa[2], a w latach 2001–2004 był koordynatorem młodzieżowego ruchu oporu „Żubr”[3].
Od roku 2004 Cimafiej Dranczuk był aktywnym uczestnikiem ruchu utworzonego przez Andreja Klimaua[4], był jednym z organizatorów akcji „Rewolucja!” 25 marca 2005 roku[5]. Współpracował z inicjatywą obywatelską „Partnerstwo”.
W roku 2005 Dranczuk został studentem Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego, wydział prawa międzynarodowego, zlikwidowanego przez władze białoruskie w Mińsku, i odnowionego w Wilnie.
21 lutego 2006 roku został aresztowany wraz z kolegami w sprawie działalności Inicjatywy Obywatelskiej „Partnerstwa” Mikałajem Astrejką, Enirą Branicką oraz Alaksandrem Szałajką[6] oraz umieszczony w więzieniu KGB[7]. Dranczuk, Astrejka, Branicka oraz Szałajka dostali zarzut z artykułu 193 cz.2 Kodeksu Karnego Republiki Białoruś[8].
Organizacja „Amnesty International” uznała go za więźnia sumienia[9].
26 grudnia 2007 roku był zwolniony przedterminowo z więzienia N1 w Mińsku[10].
22 maja 2007 roku wspólnie z byłym więźniem politycznym Źmicierem Kaśpiarowiczem oraz innymi aktywistami ogłosili utworzenie Białoruskiego Komitetu Obrony Praw Więźniów „Ponad Barierą”[11].
28 września 2008 roku Cimafiej Dranczuk wspólnie z Arturem Fińkiewiczem oraz Źmicierem Kaśpiarowiczem ogłosili utworzenie ruchu młodzieżowego Młoda Białoruś[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ В Беларуси создается комитет в защиту прав заключенных «Над барьером» – Навiны – Народная Воля. old.nv-online.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
- ↑ Äîáðî Ïîæàëîâàòü – Ïîèñê Ïåðñîíàëèé – Bymedia.Net. dossier.bymedia.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)].
- ↑ [ЗУБР ] Беларускі рух супрацiву [online], Karta'97 [dostęp 2017-11-17] .
- ↑ [1][2].
- ↑ Борьба за власть – Газета Коммерсантъ № 78 (3162) от 03.05.2005 [online], www.kommersant.ru [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ www.charter97.orgwww.charter97.org.
- ↑ КДБ Беларусі афіцыйна паведаміў пра ўчорашнія затрыманьні :: Хартыя'97 :: Навiны :: 22/02/2006.
- ↑ Наблюдателям предъявили обвинение :: Хартыя'97 :: Навiны :: 03/03/2006. charter97.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-06)].
- ↑ Document | Amnesty International [online], www.amnesty.org [dostęp 2017-11-22] (ang.).
- ↑ Тимофей Дранчук: моя политическая позиция не изменилась | naviny.by [online], naviny.by [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ ОГП [online], www.ucpb.org [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-30] (ros.).
- ↑ [3][4][5][6][7].