Cmentarz wojenny w Huminie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cmentarz w Huminie)
Cmentarz w Huminie
Obiekt zabytkowy nr rej. 853 z 31.12.1991
Ilustracja
Widok ogólny od strony szosy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Humin

Typ cmentarza

wojenny (I wojna światowa)

Położenie na mapie gminy Bolimów
Mapa konturowa gminy Bolimów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Huminie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Huminie”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Huminie”
Położenie na mapie powiatu skierniewickiego
Mapa konturowa powiatu skierniewickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Huminie”
Ziemia52°05′58,0″N 20°13′06,7″E/52,099444 20,218528

Cmentarz w Huminiecmentarz-mauzoleum wojenne żołnierzy armii niemieckiej i rosyjskiej (w tym Polaków) poległych podczas I wojny światowej.

Cmentarz wpisany jest do rejestru zabytków województwa łódzkiego (decyzja nr 853 z 31.12.1991)[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Obiekt jest położony pomiędzy zabudowaniami wsi, po prawej stronie drogi (jadąc z kierunku Bolimowa) do Różanowa[2].

Pochowani[edytuj | edytuj kod]

Na cmentarzu pogrzebano żołnierzy walczących w 1914 i 1915 nad Rawką i Bzurą w następstwie przegranej przez Rosjan Bitwy pod Łodzią z 1914. Niemcy, starając się przełamać rosyjskie linie obronne zorganizowane w pozostałościach okolicznych, wysiedlonych wiosek, użyli czterokrotnie broni chemicznej, w tym chloru (nie przyniosło to sukcesów strategicznych, ale spowodowało śmierć kilku tysięcy żołnierzy). Wśród poległych było wielu Polaków wcielonych do obu armii (świadczą o tym tablice nagrobne zachowane na innych cmentarzach). W ciągu siedmiu miesięcy walk pomiędzy Skierniewicami, a Sochaczewem zginęło od 70 do 100 tysięcy żołnierzy. Niemcy nie odnotowali w okolicach Humina żadnych istotnych zdobyczy terenowych[3].

Forma[edytuj | edytuj kod]

Budowę mauzoleum rozpoczęto w połowie lat 30. XX wieku. Działania te przerwała II wojna światowa. W 1991 roku obiekt został oczyszczony z zaniedbanej zieleni[2].

Pierwsza od szosy część cmentarza to ziemny kopiec w formie otoczonego murem z granitowych ciosów szańca. Jest to kwadrat o boku długości 35 metrów. Dostęp odbywa się po stopniach od strony drogi. W centrum tej części stoi obelisk z krzyżem maltańskim. Wykuto na nim niedokończony napis: 1.... Na tej części spoczywają prawdopodobnie żołnierze niemieccy. Druga część nekropolii, to wzgórek z tyłu, gdzie najprawdopodobniej pochowano Rosjan[2]. Na cmentarzu zachowała się tylko jedna, uszkodzona tablica imienna[4][5], która upamiętnia niemieckiego żołnierza, poległego 21 stycznia 1915[6].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

1
Schody wejściowe od strony szosy
2
Centralny obelisk
3
Zachowana płyta imienna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]