Człowiek świętości
Człowiek świętości – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów) tytuł oraz jedno z imion Boga Ojca[1].
Geneza i źródła[edytuj | edytuj kod]
Swoje miejsce w mormońskiej teologii zawdzięcza zapisowi Henocha przechowanemu kolejno w pięćdziesiątym siódmym wersecie szóstego rozdziału oraz trzydziestym piątym wersecie siódmego rozdziału Księgi Mojżesza stanowiącej część Perły Wielkiej Wartości. Ma być imieniem przekazanym w czystym i niesplugawionym języku adamowym, uniwersalnym prajęzyku obecnym na marginesie mormońskiej teologii[2]. Prawdopodobna aluzja doń znajduje się również w innym tekście świętym uznawanym przez tę tradycję religijną, mianowicie w Naukach i Przymierzach (rozdziały 78. oraz 95.)[3][4].
W mormońskiej teologii[edytuj | edytuj kod]
Jakkolwiek w kulturze Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich teologia jest traktowana z pewną niechęcią[5], wynikającą prawdopodobnie z przywiązania do doktryny ciągłości objawienia[6], spekulacje na temat tego imienia-tytułu zdołały się przebić do mormońskiego dyskursu. Pozostaje zatem ściśle związane z innym imieniem Boga Ojca występującym w aparacie pojęciowym mormońskiej teologii, mianowicie ze słowem „Ahman”. Bruce R. McConkie, członek Kworum Dwunastu Apostołów oraz specjalista w zakresie mormońskiej doktryny, zauważył, że terminy te są albo identyczne, albo przynajmniej bardzo zbliżone znaczeniowo[7]. Z tego też względu mormońska teologia zazwyczaj przywołuje to słowo w kontekście omawiania natury Boga jako wywyższonego człowieka posiadającego ciało fizyczne[8]. Termin ten niesie ze sobą również dalsze informacje na temat Bożej natury, chociażby świętość każdego aspektu Boga[8].
Wspomniany Bruce McConkie wśród implikacji teologicznych tego imienia upatruje jeszcze silne podkreślenie literalnego człowieczeństwa istoty najwyższej[9] oraz ucieleśniony charakter jego doskonałości[9]. Użycie tego wyrażenia łączy też z użytkowaniem i znajomością samego języka adamowego[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Index to the Triple Combination: Man of Holiness. [w:] The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
- ↑ Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 18. ISBN 978-0-02-904040-9.
- ↑ Index to the Triple Combination: Ahman. [w:] The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
- ↑ Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 29. ISBN 978-0-02-904040-9.
- ↑ Crapo 1987 ↓, s. 467.
- ↑ Crapo 1987 ↓, s. 465.
- ↑ Bruce R. McConkie: Mormon Doctrine. Salt Lake City: Bookcraft, 1966, s. 29.
- ↑ a b Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 852. ISBN 978-0-02-904040-9.
- ↑ a b c Bruce R. McConkie: Mormon Doctrine. Salt Lake City: Bookcraft, 1966, s. 467.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Richley H. Crapo. Grass-Roots Deviance from Official Doctrine: A Study of Latter-Day Saint (Mormon) Folk-Beliefs. „Journal for the Scientific Study of Religion”. 26 (4), s. 465–485, 1987. Society for the Scientific Study of Religion. ISSN 1468-5906.