Czarna Średnia (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czarna Średnia
gromada
1954–1972
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

siemiatycki

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1972

Siedziba

Czarna Średnia

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

5

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

16

brak współrzędnych

Czarna Średnia – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Czarna Średnia z siedzibą GRN w Czarnej Średniej utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie siemiatyckim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 21/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Czarna Średnia, Czarna Cerkiewna, Czarna Wielka, Siemiony i Targowisk ze zniesionej gminy Dołubowo w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1961 do gromady Czarna Średnia przyłączono obszar zniesionej gromady Dołubowo[8].

Gromadę Czarna Średnia zniesiono 1 stycznia 1972, a jej obszar włączono do gromad Dziadkowice (wsie Dołubowo, Siedlice, Smolugi i Zamianowo oraz 241 oddział lasów państwowych Nadleśnictwa Państwowego w Rutce) i Grodzisk (wsie Czarna Cerkiewna, Czarna Średnia, Czarna Wielka, Dołubowo-Wyręby, Siemiony i Targowisk oraz obszar lasów państwowych Nadleśnictwa Państwowego w Rutce, obejmujący następujące oddziały 103, 104, 119, 120, 129—138, 144—151, 155—164, 167—198, 201—205, 211—215, 219—221, 228, 235 i 242—258)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 21/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu siemiatyckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. Uchwała Nr 122/32/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Siemiatyczach z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 38)
  8. Uchwała 18/3 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 26 września 1961 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 194)
  9. Uchwała Nr XIII/42/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 232)