Czarnodruk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czarnodruk – w filatelistyce ogólne określenie dla prób, nowodruków, wtórnodruków albo odbitek z form skasowanych znaczków lub całostek.

Wykonane są one na zlecenie poczty lub innych instytucji w celach reklamowych, propagandowych lub pamiątkowych. Często tak są określane czarno-białe reprodukcje. Określenie czarnodruk wywodzi się od koloru czarnego, który jako jedyny jest używany do produkcji.

Osoby niewidome i słabowidzące używają słowa czarnodruk na określenie wszelkich publikacji płaskich – w odróżnieniu od druku wypukłego, np. wykorzystującego alfabet Braille’a[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karolina Domańska: Czym jest brajl?. tyflo.pl, 2012-04-02. [dostęp 2013-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-10)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Hampel (red.): Encyklopedia Filatelistyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 104. ISBN 83-01-11373-1.