Dárvin Chávez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dárvin Chávez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dárvin Francisco Chávez Ramírez

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1989
Zapopan

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2011 Atlas 61 (0)
2011–2016 Monterrey 79 (1)
2015–2016 Veracruz (wyp.) 7 (0)
2017 Veracruz 0 (0)
2018–2019 FF Jaro 46 (6)
2020 SJK Seinäjoki 4 (0)
W sumie: 197 (7)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011–2012  Meksyk U-23 19 (0)
2011  Meksyk 3 (0)
W sumie: 22 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012

Dárvin Francisco Chávez Ramírez (ur. 21 listopada 1989 w Zapopan) – meksykański piłkarz występujący na pozycji lewego obrońcy, reprezentant Meksyku.

Jego ojciec Francisco Chávez również był piłkarzem.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Chávez pochodzi z miejscowości Zapopan w aglomeracji Guadalajary. Jest wychowankiem akademii juniorskiej lokalnego zespołu Club Atlas, do którego pierwszej drużyny został włączony jako osiemnastolatek przez szkoleniowca Darío Franco, po występach w drugoligowych rezerwach – Académicos. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 11 października 2008 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Monterrey, od razu zostając podstawowym defensorem ekipy i wyróżniającym się młodym zawodnikiem w lidze. Ogółem barwy Atlasu reprezentował przez trzy lata, jednak nie zdołał osiągnąć żadnych sukcesów zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej. W lipcu 2011 za sumę trzech milionów dolarów przeszedł do klubu CF Monterrey, gdzie z miejsca został kluczowym graczem drużyny prowadzonej przez Víctora Manuela Vuceticha. W tym samym roku wziął z nią udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, podczas których zajął ze swoją drużyną piąte miejsce. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 10 marca 2012 w wygranej 4:1 konfrontacji z Querétaro i w tym samym, wiosennym sezonie Clausura 2012 zdobył z Monterrey tytuł wicemistrza Meksyku.

W 2012 roku Chávez triumfował także z Monterrey w najbardziej prestiżowych rozgrywkach północnoamerykańskiego kontynentu – Lidze Mistrzów CONCACAF, zaś kilka miesięcy później ponownie wystąpił na Klubowych Mistrzostwach Świata. Tym razem jego ekipa spisała się lepiej niż poprzednio, zajmując trzecią lokatę, a on sam zdobył samobójczego gola w przegranym półfinale z Chelsea (1:3). W 2013 roku drugi raz z rzędu wygrał północnoamerykańską Ligę Mistrzów, a także po raz trzeci wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, ponownie plasując się na piątym miejscu. W lutym 2014 doznał poważnej kontuzji kolana podczas treningu, w wyniku której musiał pauzować przez niemal dziesięć miesięcy, a po powrocie do zdrowia nie potrafił nawiązać do dawnej formy i na stałe stracił miejsce w wyjściowym składzie.

Latem 2015 Chávez został wypożyczony do niżej notowanej ekipy Tiburones Rojos de Veracruz, gdzie jednak już w sierpniu 2015 zerwał więzadło krzyżowe w kolanie, co poskutkowało ośmiomiesięczną przerwą w grze. W sezonie Clausura 2016 wywalczył z Veracruz puchar Meksyku – Copa MX, notując jednak sporadyczne występy.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2007/2008 Académicos de Tonalá Meksyk  Ascenso MX 15 0
2008/2009 Académicos de Guadalajara Meksyk  Ascenso MX 9 0
2008/2009 Club Atlas Meksyk  Liga MX 20 0
2009/2010 Club Atlas Meksyk  Liga MX 20 0
2010/2011 Club Atlas Meksyk  Liga MX 21 0
2011/2012 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 29 1
2012/2013 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 31 0
2013/2014 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 16 0
2014/2015 CF Monterrey Meksyk  Liga MX 3 0
2015/2016 Tiburones Rojos de Veracruz Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2011 Chávez został powołany przez Luisa Fernando Tenę do reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyskach Panamerykańskie w Guadalajarze. Tam pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej drużyny, rozgrywając cztery z pięciu możliwych spotkań (wszystkie w pierwszym składzie), zaś jego kadra, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, zdobyła ostatecznie złoty medal na męskim turnieju piłkarskim, pokonując w finale Argentynę (1:0). W marcu 2012 znalazł się w składzie na północnoamerykański turniej eliminacyjny do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, podczas którego wystąpił we wszystkich pięciu meczach (w czterech w wyjściowej jedenastce). Jego zespół triumfował natomiast w kwalifikacjach, pokonując w finale po dogrywce Honduras (2:1). Dwa miesiące później wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, gdzie rozegrał cztery z pięciu możliwych spotkań (wszystkie w pierwszej jedenastce), a jego ekipa wygrała te rozgrywki po finałowym zwycięstwie z Turcją (3:0). W lipcu został powołany przez Tenę na Igrzyska Olimpijskie w Londynie; tam również był jednym z kluczowych zawodników drużyny, mając niepodważalną pozycję na lewej stronie defensywy i rozegrał wszystkie możliwe sześć spotkań w pełnym wymiarze czasowym. Meksykanie zdobyli wówczas jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie po pokonaniu w finale Brazylii (2:1).

W 2011 roku Chávez znalazł się w ogłoszonym przez Luisa Fernando Tenę składzie rezerwowej reprezentacji Meksyku, złożonej głównie z graczy z rocznika '89, która pod szyldem dorosłej kadry wzięła udział w Copa América. Właśnie podczas tych rozgrywek zadebiutował w seniorskiej kadrze, 4 lipca 2011 w przegranym 1:2 spotkaniu fazy grupowej z Chile. Ogółem na argentyńskich boiskach miał pewne miejsce w wyjściowym składzie, rozgrywając wszystkie trzy spotkania od pierwszej minuty, natomiast jego drużyna odpadła z turnieju już w fazie grupowej, notując komplet porażek. Dwa lata później został powołany przez selekcjonera José Manuela de la Torre na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie jednak nie wystąpił w żadnym meczu, a ponadto w trakcie rozgrywek doznał kontuzji – wskutek tego po fazie grupowej opuścił zespół i został zastąpiony przez José Maríę Cárdenasa. Meksykanie – występujący wówczas w składzie złożonym wyłącznie z graczy na co dzień grających w rodzimej lidze – odpadli natomiast ze Złotego Pucharu w półfinale, ulegając Panamie (1:2).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]