Darko Pajović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Darko Pajović
Дарко Пајовић
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1972
Titograd

Przewodniczący Zgromadzenia Czarnogóry
Okres

od 2016
do 2016

Przynależność polityczna

Pozytywna Czarnogóra

Poprzednik

Ranko Krivokapić

Następca

Ivan Brajović

Darko Pajović, cyr. Дарко Пајовић (ur. 24 listopada 1972 w Titogradzie) – czarnogórski embriolog, polityk i dyplomata, w 2016 przewodniczący Zgromadzenia Czarnogóry.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia biolog, specjalizował się w zakresie embriologii. Ukończył studia na Uniwersytecie Czarnogóry, kształcił się także w uniwersyteckim centrum klinicznym w Mariborze. Początkowo pracował jako nauczyciel biologii w Danilovgradzie, później został zatrudniony jako embriolog w jednej z instytucji medycznych. Założył i pełnił funkcję prezesa organizacji pozarządowej Green Home, był też członkiem czarnogórskiej komisji do spraw UNESCO oraz jednej z komisji Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody[1].

W 2012 należał do współtwórców ugrupowania Pozytywna Czarnogóra, stając na jego czele. Partia w tym samym roku uzyskała kilkuosobową reprezentację poselską, Darko Pajović objął jeden z uzyskanych przez nią mandatów deputowanych[1]. Gdy w styczniu 2016 Socjaldemokratyczna Partia Czarnogóry opuściła koalicję rządową, razem z dwoma pozostałymi posłami swojej (pozostającej formalnie w opozycji) partii zapewnił większość rządowi Mila Đukanovicia[2]. W czerwcu tegoż roku został wybrany na przewodniczącego parlamentu, funkcję tę pełnił do listopada tegoż roku[3]. W wyborach w 2016 Pozytywna Czarnogóra nie przekroczyła wyborczego progu, Darko Pajović ustąpił z funkcji jej przewodniczącego.

Do aktywności publicznej powrócił w 2018. Objął wówczas stanowisko ambasadora Czarnogóry w Chinach[4], które zajmował do 2021[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Predsjednik: Darko Pajović. pozitivnacrnagora.me. [dostęp 2018-08-31]. (czarnog.).
  2. Pajović, Jasavić i Tuponja – spasili Đukanovića, izdali birače. vijesti.me, 28 stycznia 2016. [dostęp 2018-08-31]. (czarnog.).
  3. Rulers: Montenegro: Ministries etc.. rulers.org. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
  4. Chinese president receives credentials of 13 ambassadors. chinadaily.com.cn, 21 czerwca 2018. [dostęp 2018-08-31]. (ang.).
  5. MVP: Vlahović predao ključeve, Pajović vratio pečat. rtcg.me, 25 lutego 2021. [dostęp 2022-02-11]. (czarnog.).