Dedal z Sykionu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dedal z Sykionu
Miejsce urodzenia

Sykion

Narodowość

Grek

Dziedzina sztuki

rzeźba

Dedal z Sykionurzeźbiarz i brązownik starogrecki.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Był synem i uczniem rzeźbiarza Patroklesa[1], wymienionego przez Pliniusza Starszego wśród artystów peloponeskich czynnych podczas 95. olimpiady. Miał być związany ze szkołą Polikleta i współczesnym Naukydesowi[2]. Według Pauzaniasza Dedal z Sykionu wyrzeźbił trofeum mieszkańców Elidy wzniesionego w Altis, które upamiętnić miało zwycięstwo nad Spartą w 401–399 p.n.e., jak również znane w starożytności posągi przedstawiające atletów[3].

Zdaniem Pliniusza Starszego Dedal z Sykionu był autorem rzeźby przedstawiającej dwóch oczyszczających się chłopców[4].

Włoski historyk sztuki Paolo Moreno uznał Dedala z Sykionu za autora typowego przedstawienia Apoksyomenosa oczyszczającego skrobaczkę, którego najpełniejszą starożytną kopię, przetrwałą do naszych czasów, stanowi brązowy posąg Apoksyomenosa odnaleziony w 1996 w pobliżu chorwackiej miejscowości Mali Lošinj, prezentowany w tamtejszym muzeum. Typ ten znany jest również z rzeźby odnalezionej w 1896 roku w Efezie, stanowiącej obecnie zabytek w zbiorach wiedeńskiego Kunsthistorisches Museum[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pauzaniasz: Wędrówki po Helladzie, VI, 3.4. (pol.).
  2. Pliniusz Starszy: Historia naturalna, XXXIV, 8. (pol.).
  3. Pauzaniasz: Wędrówki po Helladzie, VI, 2.8). (pol.).
  4. Pliniusz Starszy: Historia naturalna, XXXIV, 76. (pol.).
  5. Roma: il bronzo di Lussino potrebbe appartenere a Dedalo di Sicione. archeosub.it, 2003-06-17. [dostęp 2018-01-17]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Philip Smith: Daedalus 2. W: William Smith (pod red.): Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. T. 1. Boston: C. Little and J. Brown, 1870, s. 928-929. (ang.).