Deutsche Werkstätten Hellerau
 Stara brama zakładów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1898 |
Położenie na mapie Drezna  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Saksonii  | |
| 51,106655°N 13,758402°E/51,106655 13,758402 | |
| Strona internetowa | |
Deutsche Werkstätten Hellerau GmbH (Niemieckie Warsztaty Hellerau sp. z o.o.) – przedsiębiorstwo należące do sektora małych i średnich przedsiębiorstw, z siedzibą w Dreźnie-Hellerau, zajmujące się meblarstwem i architekturą wnętrz. Jako jedno z pierwszych wprowadziło w Niemczech mechanizację produkcji. Archiwum zakładów znajduje się pod ochroną dziedzictwa kulturalnego.
Założycielem Deutsche Werkstätten był w roku 1898 Karl Schmidt-Hellerau (1873–1948). Zakład nosił początkowo nazwę Dresdner Werkstätten für Handwerkskunst Schmidt und Engelbrecht i znajdował się w dzielnicy Drezna Laubegast. Po przyłączeniu Werkstätten für Wohnungseinrichtung München zakład przybrał nazwę Deutsche Werkstätten für Handwerkskunst GmbH, Dresden und München.
W latach 1898/1899 Karl Schmidt-Hellerau oraz Johann Vincenz Cissarz skonstruowali szafę z wielkoformatowych płyt sklejki. W roku 1907 powstała szkoła przyzakładowa.
W roku 1909 położono kamień węgielny pod budowę budynku produkcyjnego w dzisiejszej dzielnicy Drezna Hellerau, co stało się zaczątkiem miasta-ogrodu o tej samej nazwie, zrealizowanego przez pracowniczą spółdzielnię mieszkaniową. Budynek zakładu oddano do użytku w roku 1910, dając zatrudnienie 450 pracownikom. Karl Schmidt zlecał projektowanie mebli znanym artystom. Dążył do znalezienia kompromisu między zmechanizowaną produkcją a nowoczesnym kształtem mebli.
Zakład przetrwał kryzys światowy roku 1929, obie wojny światowe i upaństwowienie za czasów NRD. W okresie gospodarki planowej NRD zakład stał się głównym przedsiębiorstwem Kombinatu Meblowego Hellerau.
Po przełomie roku 1989 i zjednoczeniu Niemiec zakład został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i w roku 1992 reprywatyzowany. Na nowy początek przyjęto 80 pracowników, obecnie zatrudnionych jest 200 osób. Ponadto powstały zakłady filialne, także za granicą.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Reinhard Delau, Lothar Sprenger: Schmidts Erben. Die Deutschen Werkstätten Hellerau. (Spadkobiercy Schmidta. Niemieckie Warsztaty Hellerau). Verlag der Kunst, Dresden 1998, ISBN 90-5705-105-2.
- Werner Durth (Wydawca): Entwurf zur Moderne: Hellerau. (Projekt nowoczesności. Hellerau). Dt. Verl. Anst., Stuttgart 1996, ISBN 3-421-03217-3.