Dinsdale Morgan
| Data i miejsce urodzenia |
19 listopada 1972 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
188 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Dinsdale Morgan (ur. 19 listopada 1972 w Saint Elizabeth[1]) – jamajski lekkoatleta, płotkarz i sprinter, mistrz igrzysk Wspólnoty Brytyjskiej, halowy wicemistrz świata, dwukrotny olimpijczyk.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów przez płotki. Odpadł w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Linval Laird, Michael McDonald, Morgan i Gregory Haughton) na halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu[2]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1997 w San Juan[3]. Na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach zajął 7. miejsce w finale tej konkurencji[4].
Zwyciężył w biegu na 400 metrów przez płotki na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1998 w Maracaibo[5]. Zajął 2. miejsce na tym dystansie podczas finału Grand Prix IAAF w 1998, przegrywając jedynie ze Stéphane Diaganą z Francji, a wyprzedzając Samuela Matete z Zambii[6]. W zawodach pucharu świata w 1998 w Johannesburgu zajął 3. miejsce, za Matete i Mubarakiem an-Nubim z Kataru[7].
Morgan zdobył złoty medal w biegu na 400 metrów przez płotki na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1998 w Kuala Lumpur, przed Rohanem Robinsonem z Australii i Kenem Harndenem z Zimbabwe[8]. Ponownie zajął 7. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli[9]. Odpadł w półfinale tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1], a na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2002 w Manchesterze zajął w niej 5. miejsce[8].
Był mistrzem Jamajki w biegu na 400 metrów przez płotki w latach 1996–1998[10]. Jego rekord życiowy w tej konkurencji wynosił 48,13 s, ustanowiony 14 lipca 1998 w Rzymie[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Dinsdale Morgan [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 112–113 [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ Central American and Caribbean Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 154–155 [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ Central American and Caribbean Games (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ IAAF Grand Prix Final [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ a b Dinsdale Morgan [online], commonwealthgames.com [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 155 [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ Jamaican Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-09-19] (ang.).
- ↑ Dinsdale Morgan [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-09-19] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dinsdale Morgan w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 19 września 2020].