Dobra informacyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dobra informacyjnedobra mogące być świadczone drogą komunikacji elektronicznej (np. za pośrednictwem internetu). Stanowią one zazwyczaj przedmioty własności intelektualnej[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Do dóbr informacyjnych zalicza się między innymi: programy komputerowe, bazy danych, hosting, outsourcing oparty na komunikacji elektronicznej oraz usługi polegające na płatnym dostarczaniu treści, w tym informacyjnych, edukacyjnych, biznesowych, reklamowych oraz należących do sfery szeroko pojętej kultury i sztuki[1].

Ponieważ dobra informacyjne mają praktycznie zerowe koszty reprodukcji i wysokie koszty wytworzenia mają charakter niekonkurencyjny i niewykluczający. Charakter niewykluczający może być eliminowany przez środki prawne i techniczne. Taki charakter dóbr informacyjnych wymusza nowe rozwiązania ekonomiczne[2].

Z większością dóbr informacyjnych związane są efekty zewnętrzne sieci, tj. ich nabywcy (użytkownicy) uzyskują większą wartość (korzyści) wraz ze wzrostem zasięgu sieci (liczby jej użytkowników)[3].

Dobra informacyjne bywają chronione nowym prawem podmiotowym (np. ustawa o ochronie baz danych)[1][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Leksykon Nowych Mediów.
  2. Elżbieta Pohulak-Żołędowska: Rozdział 1: Znaczenie ochrony praw własności intelektualnej dla współczesnych gospodarek. Instytut wiedzy i innowacji. [dostęp 2012-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  3. William F. Samuelson, Stephen G Marks: Ekonomia menedżerska. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009, s. 128. ISBN 978-83-208-1776-8.
  4. Dz.U. z 2021 r. poz. 386