Własność intelektualna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Własność intelektualna – zbiorcze określenie grupy monopoli prawnych, obejmujących dobra niematerialne związane z twórczą działalnością człowieka. Do własności intelektualnej zalicza się w szczególności utwory chronione prawem autorskim, wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne chronione prawem własności przemysłowej, odmiany uprawne chronione wyłącznym prawem do odmiany, a także know-how oraz tajemnicę przedsiębiorstwa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W obecnym znaczeniu termin własności intelektualnej użyty został po raz pierwszy w 1888 roku wraz z założeniem szwajcarskiego Bureau fédéral de la propriété intellectuelle. Do szerszego użycia wprowadzony został dopiero po utworzeniu w 1967 r. agendy ONZ pod nazwą Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO).

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

Richard Stallman skrytykował pojęcie „własność intelektualna” jako bezzasadne uogólnienie (postulował by prawo autorskie, patenty oraz znaki towarowe traktować rozdzielnie) oraz jako niezasadne budowanie analogii z własnością[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Richard M. Stallman: „Własność intelektualna” to zwodniczy miraż. [dostęp 2013-12-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]