Doris Bergen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Doris Leanna Bergen (ur. 19 października 1960)[1] – kanadyjska naukowiec i historyk Holokaustu. Jest profesorem na Wydziale Studiów nad Holokaustem na Uniwersytecie w Toronto, jedynej katedrze poświęconej historii Holokaustu w Kanadzie. Bergen jest także członkiem Academic Advisory Committee of the Center for Advanced Holocaust Studies w United States Holocaust Memorial Museum. W 2018 roku została wybrana członkiem Royal Society of Canada.

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Bergen jest pochodzenia niemieckiego i ukraińskiego, wychowała się w Saskatchewan[2][3]. Po zdobyciu tytułu Bachelor of Arts na Uniwersytecie Saskatchewan, Bergen kształciła się na Uniwersytecie Alberty i Uniwersytecie Północnej Karoliny w Chapel Hill[4]. Pisząc pracę doktorską w Karolinie Północnej, Bergen studiowała pod kierunkiem Gerharda Weinberga, profesora specjalizującego się w II wojnie światowej[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Bergen rozpoczęła karierę akademicką na Uniwersytecie Vermont[6] w 1991 roku. Ucząc tam[7], Bergen była także wykładowcą wizytującym na uniwersytetach w Warszawie, Tuzli i Prisztinie[8]. W 1996 r. Bergen została zatrudniona na wydziale historii Uniwersytetu Notre Dame. Specjalizowała się w historii Niemiec XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem epoki nazistowskiej i Holokaustu, oraz historii kobiet w Europie[4]. W tym czasie Bergen opublikowała Twisted cross: the German Christian movement in the Third Reich, skupiając się na stosunku kościoła protestanckiego do nazizmu[9].

Rok później, w 1997 r., Bergen odbyła stypendium w zakresie badań archiwalnych w United States Holocaust Memorial Museum[10]. W 1999 r. Bergen była pracownikiem naukowym w Instytucie Holokaustu i Cywilizacji Żydowskiej (Institute on the Holocaust and Jewish Civilization) na Northwestern University[11]. Bergen zauważyła później, że jej zainteresowanie studiami nad Holokaustem wyrosło z jej osobistego związku ze społecznościami menonickimi. Koncentrując się na historiach Żydów podczas Holokaustu, Bergen interesowała się także często zapomnianymi grupami ofiar Holokaustu, takimi jak osoby niepełnosprawne, Romowie, sowieccy jeńcy wojenni i polscy cywile[12]. Po powrocie do Notre Dame Bergen opublikowała War and Genocide: A Concise History of the Holocaust (Wojna i ludobójstwo: zwięzła historia Holokaustu) w 2003 r. W tej książce przeanalizowano różne doświadczenia przemocy różnych grup sprawców, ofiar i innych uczestników Holokaustu[13]. Później zredagowała książkę o kapelanach wojskowych, wydaną przez University of Notre Dame Press[4]. W 2006 r., przed urlopem, Bergen została wybrana przewodniczącą University Committee on Women Faculty and Students[14]. W 2007 r. Bergen została mianowana profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie w Toronto[15]. Zastąpiła także Michaela Marrusa jako profesor studiów nad Holokaustem na Uniwersytecie w Toronto. Jest to jedyna ufundowana katedra w Kanadzie w dziedzinie historii Holokaustu[16]. W następnym roku została odznaczona Graduate History Society Distinguished Service Award[17]. Po roku akademickim 2009–2010 Bergen została wybrana na starszego wykładowcę w Massey College w Toronto[18].

W 2012 r. Bergen otrzymała nagrodę University of Toronto – Ludwik and Estelle Jus Memorial Human Rights Prize[19] i została członkiem Akademickiego Komitetu Doradczego Centrum Zaawansowanych Studiów nad Holokaustem (Academic Advisory Committee of the Center for Advanced Holocaust Studies) w United States Holocaust Memorial Museum[20]. Obejmując tę rolę, została również wybrana przez Jasona Kenneya na członka Rady Doradczej Międzynarodowej Grupy Zadaniowej ds. Edukacji, Pamięci i Badań nad Holokaustem (International Task Force on Holocaust Education, Remembrance and Research)[21]. Dwa lata później, w 2014 r., Bergen została powołana do zespołu projektowego Narodowego Pomnika Holokaustu[22]. Ten pomnik w Ottawie został wyróżniony w 2018 r. przez American Institute of Architectsnagrodą New York Design Award[23].

W 2015 roku Bergen została wybrana jako jurorka nagrody Laura Shannon Prize[24]. Dwa lata później Bergen współpracowała z fotografem Edwardem Burtynskim przy produkcji Chai, książki zawierającej zdjęcia z różnych miejsc Holokaustu w Niemczech, Austrii, Czechach, Polsce, na Litwie i Węgrzech[25]. Następnie Bergen została jednym z jedenastu profesorów University of Toronto wybranych do Royal Society of Canada[26] i zasiadała w komitecie politycznym University of Toronto na lata 2018–2019[27]. Zasiada również w redakcyjnej radzie doradczej „Genocide Studies International” wydawanym przez University of Toronto Press[28].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Women, Gender, and the Church Struggle: The German Christian Movement’s Quest for a Manly Church (1992).
  • Twisted Cross: The German Christian Movement in the Third Reich (University of North Carolina Press, 1996).
  • The Sword of the Lord: Military Chaplains from the First to the Twenty-First Centuries (University of Notre Dame Press, 2004).
  • (ed.), From Generation to Generation (Lessons and Legacies v. 8) (Northwestern University Press, 2008).
  • The Holocaust: A New History (History Press Ltd, 2009).
  • Alltag im Holocaust: Jüdisches Leben im Großdeutschen Reich 1941–1945 (Oldenbourg Wissenschaftsverlag: 2013).
  • War and Genocide: A Concise History of the Holocaust (Rowman & Littlefield Publishers, 2016).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Bergen, Doris L.. id.loc.gov. [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
  2. ↑ German military chaplains caught between word of God and horror of man. National Post, 2011-11-06. [dostęp 2019-08-08]. (ang.).
  3. ↑ Doris L. Bergen, Holocaust Scholarship: Personal Trajectories and Professional Interpretations, Springer, 2015, s. 142–143 (ang.).
  4. ↑ a b c Historian Bergen edits new book on military chaplains. news.nd.edu, 2004-04-14. [dostęp 2019-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  5. ↑ Kalamazoo College Lecture Will Focus on the Holocaust. kzoo.edu, 2015-03-26. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  6. ↑ Holocaust Scholarship: Personal Trajectories and Professional Interpretations. Springer, 2015, s. 154. ISBN 978-1-137-51419-6. (ang.).
  7. ↑ Out of the Limelight or In’: Raul Hilberg and the Future of Holocaust Studies. list.uvm.edu, 2016-11-14. [dostęp 2019-08-09]. Cytat: she held positions at the University of Notre Dame and the University of Vermont (1991–1996) (ang.).
  8. ↑ Overexposed and Underexposed: The Many Faces of the Lodz Ghetto. lodzghetto.ago.net. [dostęp 2019-08-09]. (ang.).
  9. ↑ Gerhard Besier. Reviewed Work: Twisted Cross. The German Christian Movement in the Third Reich by Doris L. Bergen. „Historische Zeitschrift”. 268 (1), s. 249–251, 1999. (ang.). 
  10. ↑ Doris Bergen. ushmm.org. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  11. ↑ Fellows of the Institute on the Holocaust and Jewish Civilization – Northwestern University, 1999. hef.northwestern.edu. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  12. ↑ Scholars uncover hidden stories of the Holocaust. canadianmennonite.org, 2018-03-20. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  13. ↑ Francesina R. Jackson. A Review of „War and Genocide: A Concise History of the Holocaust”. „Multicultural Perspectives”. 12 (4), s. 235–236, 2010. DOI: 10.1080/15210960.2010.527595. (ang.). 
  14. ↑ Notre Dame Report. archives.nd.edu, 2006-02-03. [dostęp 2019-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  15. ↑ VANCOUVER HOLOCAUST EDUCATION CENTRE. vhec.org, 2009. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-27)]. (ang.).
  16. ↑ Holocaust education as relevant as ever, says speaker. Cape Breton Post, 2017-11-16. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  17. ↑ Graduate History Society. history.utoronto.ca, 2016-07-14. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  18. ↑ Massey News. creativeism.com. [dostęp 2019-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  19. ↑ Awards OF EXCELLENCE. my.alumni.utoronto.ca, 2012. [dostęp 2019-08-09]. (ang.).
  20. ↑ CENTER FOR ADVANCED HOLOCAUST STUDIES. migs.concordia.ca. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  21. ↑ Minister Kenney Announces Advisory Council Members for International Task Force on Holocaust Education, Remembrance and Research. cija.ca, 2012-05-23. [dostęp 2019-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  22. ↑ National Holocaust Monument design team announced. cbc.ca, 2014-05-12. [dostęp 2019-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-19)]. (ang.).
  23. ↑ Holocaust memorial, Daniels projects win NY Design awards. canada.constructconnect.com, 2018-02-16. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  24. ↑ Nanovic Institute awards $10,000 Laura Shannon Prize to ‘The Sleepwalkers’. news.nd.edu, 2015-02-26. [dostęp 2019-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  25. ↑ Master photographer Edward Burtynsky: Son of survivors. The Ukraine Weekly, 2018-02-23. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  26. ↑ Eleven U of T scholars named fellows of prestigious national academy. utoronto.ca, 2018-09-11. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  27. ↑ Faculty Committees 2018–2019. history.utoronto.ca, 2016-07-14. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (ang.).
  28. ↑ Editorial Advisory Board. utpjournals.press. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-22)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Doris_Bergen&oldid=70272412”