Drugi układ sygnałów
Drugi układ sygnałów (ros. вторая сигнальная система) – forma wyższych czynności nerwowych, system związków warunkowych, który, w odróżnieniu od pierwszego układu sygnałów, obecny jest tylko u ludzi[1][2]. Drugi układ sygnałów odróżnia człowieka od jego zwierzęcych przodków[3]. W drugim układzie sygnałów bodźcem są słowa „wymawiane, słyszane i widziane” (Pawłow); słowo jako sygnał zastępuje odpowiednie zjawisko rzeczywistości. Słowo-sygnał nie istnieje bez pojęcia, które jest w nim ucieleśnione[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ układy sygnałów, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-09-24].
- ↑ Kol’tsova ↓.
- ↑ Rutkiewicz 1969 ↓, s. 687–688.
- ↑ Rutkiewicz 1969 ↓, s. 688.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- po polsku
- Michaił Rutkiewicz: Mózg i myślenie. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in. Wyd. II, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1969, s. 687–693. (pol.).
- w innych językach
- M. M. Kol’tsova: Second Signaling System. Wielka Encyklopedia Radziecka. [dostęp 2023-02-12]. (ang.).